Έχουν περάσει 20 χρόνια από την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΛΔΓ, την προσάρτηση της στην ΟΔΓ παράλληλα με την καπιταλιστική παλινόρθωση και τίποτα δεν θυμίζει το ένδοξο παρελθόν της.Ήταν η ίσως πιο ανεπτυγμένη Ευρωπαϊκή χώρα σε όλα τα επίπεδα μα κυρίως ήταν μια σοσιαλιστική χώρα που δίπλα της δυτικότερα ο ιμπεριαλισμός καραδοκούσε να την ανατρέψει με κάθε τρόπο και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν διακυβεύονταν ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος. 'Ήταν τόσο μεγάλη η ανάπτυξη σε δείκτες και σε ποιότητα ζωής που η ίδια η ανάπτυξη της ΛΔΓ αποτελούσε σημείο αναφοράς σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Ήταν τόσο μεγάλη η ταχύτητα ανάπτυξης αυτής της χώρας σε κοινωνικό, οικονομικό, τεχνικό και επιστημονικό επίπεδο που φόβιζε πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σοσιαλιστική χώρα την καπιταλιστική δύση για τα επιτεύγματα της μιας και δεν ήταν "σλαβόφωνη" χώρα και κυρίως το δυτικότερο σοσιαλιστικό σημείο της Ευρώπης.
Η ΛΔΓ είχε άλλο ένα ατού μέσα στο έδαφος της, δηλαδή στην πρωτεύουσα στο Α. Βερολίνο όπου υπήρχε και το δυτικό τμήμα της πόλης. Μέχρι το τέλος του 1961 δεν υπήρχε τοίχος και η διέλευση ήταν ανοικτή για πάνω από 1.000.000 Βερολινέζους, ωστόσο όμως πολύ νωρίτερα ήδη από το καλοκαίρι του 1951 οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι ζητούσαν επίμονα την κατασκευή ενός τοίχους ανάμεσα στα 2/4 της πόλης, δηλαδή στο μισό της ουσιαστικά λαμβάνοντας υπόψη πως ο δυτικός τομέας ήταν διοικούμενος υπό τους τρεις παραπάνω ιμπεριαλιστές. Η Επιμονή του μεγάλου ΣΤΑΛΙΝ παρά τους κινδύνους που ελόχευαν για την ΛΔΓ και αυτό αποδείχτηκε αργότερα δεν άφησε περιθώρια στους ιμπεριαλιστές να πραγματοποιήσουν τα σχέδια τους δηλαδή να τοιχίσουν την πόλη, χωρίζοντας την στα δυο.
Φυσικά αφορμή υπήρξε η εισαγωγή διαφορετικού νομίσματος από τη δυτική πλευρά της πόλης. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι αρχές του Δυτικού Βερολίνου ξεκίνησαν τη συστηματική μετάλλαξη του Δ. Βερολίνου σε προγεφύρωμα του Ψυχρού Πολέμου σε κέντρο προκεχωρημένων επιθετικών και προβοκατόρικων ενεργειών όπου μυστικές υπηρεσίες και μονοπώλια συμμετείχαν οργανωμένα υποσκάπτοντας το νόμισμα της ΛΔΓ. Οργάνωναν λαθρεμπόριο με στόχο την αποσταθεροποίηση του σοσιαλιστικού συστήματος και την οργάνωση αντεπαναστατικών επιχειρήσεων καθώς και στρατιωτικών "γυμνασίων" που παραβίαζαν το προκλητικά το έδαφος της ΛΔΓ . Όλες αυτές οι μεθοδεύσεις προκαλούσαν μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για την ειρήνη όχι μόνο στην περιοχή με αποτέλεσμα να υψωθεί το λεγόμενο τοίχος το οποίο διαλύθηκε το 1989.
Πίσω από τον αστερισμό των πανηγυρισμών για τα είκοσι χρόνια από "την πτώση του τοίχους αίσχους" όπως αποκαλούσαν το τοίχος του Βερολίνου κρύβεται ο πιο μεγάλος φόβος των Ιμπεριαλιστών. Ξέρουν πλέον, πως όχι μόνο ο λαός της πρώην ΛΔΓ, αλλά και ο λαός της ΟΔΓ(πρώην Δυτικής) και είναι πεισμένοι, ότι ο σοσιαλισμός της πρώτης έφερνε καλύτερα επίπεδα ζωής στους κατοίκους της, ότι το σύστημα δωρεάν δημόσιας παιδείας - υγείας είναι αφορμή για εφαρμογή αλλά και οι συγκρίσεις που αποδείχνουν την ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ, σε σχέση με τη καπιταλιστική βαρβαρότητα του σήμερα σε όλα τα επίπεδα.
Μπορεί σήμερα να ζει και να βασιλεύει η καπιταλιστική βαρβαρότητα ωστόσο όμως τα είκοσι χρόνια χωρίς τη ΛΔΓ, κάνουν επιτακτική την ανάγκη στους λαούς να υπάρχει στις αναμνήσεις, τις συγκρίσεις και τους συνειρμούς τους ως την μοναδική απάντηση στην κατ'εξακολλούθηση και κατά συρροή βεβήλωση της ζωής τους. Η ΛΔΓ ήταν τμήμα ότι πιο όμορφου έφτιαξε έως σήμερα η ανθρωπότητα του σοσιαλισμού και το χειρότερο είναι πως είναι ακόμα ζωντανή ανάμνηση στη συνείδηση τους ως η μοναδική εναλλακτική λύση για το μέλλον.
ΖΗΤΩ ΤΑ 60 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΔΓ
Ρ.Κολλεκτίβα
