που αφορούσαν την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Τα χαρακτηριστικά της κρίσης που πραγματοποιείται σήμερα σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, στο πως οι ίδιες οι ΑΕ προσπαθούν να κρατηθούν δια των συγχωνεύσεων - απορροφήσεων αλλά και των μεταξύ τους συνεργασιών.
Το πως οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες στον παγκόσμιο καταμερισμό αφήνουν για χρόνια τους αδύναμους κρίκους να οικοδομούν απρόσκοπτα, με παρασιτικά και μερικώς ελεγχόμενα χαρακτηριστικά την ανάπτυξη τους και με κρατικές ενισχύσεις. Να εισάγουν τον ΚΜΚ σε μια άλλη φάση της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης όπως στην Ελλάδα στις δεν του 1990 και 2000 και με βάση τις συγκυρίες, και στις περιόδους μεγάλων καπιταλιστικών κρίσεων να αποτελέσουν το μαξιλαράκι της απορρόφησης της καπιταλιστικής κρίσης ούτως ώστε να ρευστοποιηθούν τα υπερκέρδη που δεν έχουν τον χαρακτήρα τραπεζογραμματίου, η υπερπαραγωγής που στοκάρεται.
Αναδείξαμε επίσης πως καζίνο καπιταλισμοί και άλλες τέτοιες Συνασπίτικες μπαρούφες δεν υφίστανται, όπως δεν υπάρχουν φούσκες που σκάνε, αλλά είναι το ίδιο το παρασιτικό μέρος της κίνησης των κεφαλαίων. Ότι είναι τμήμα της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης και παρ' ότι κάποιοι τα ονομάζουν μη- πραγματική(εικονική) οικονομία, είναι πραγματικότατη γιατί αυτός είναι σκοπός και ο ρόλος του κεφαλαίου το κέρδος από την παραγωγική διαδικασία και από την δανειοδότηση της αλλά και την υποτιθέμενη εικονική της φύση.
Στον καπιταλισμό ειδικά στον μονοπωλιακό του στάδιο, τα πάντα και η παραγωγική και η παρασιτική φύση της οικονομίας είναι ένα και το αυτό είναι νύχι- κρέας και ανάπτυξη σημαίνει απρόσκοπτη χωρίς αγκυλώσεις παραγωγή για να παραχθεί κέρδος, που θα επαννεκινήσει την παραγωγική διαδικασία για να ξαναπαρχθεί κέρδος. 'Όταν η ίδια η παραγωγική διαδικασία "μπουκώσει" η δεν έχει ακόμα χωνέψει την προηγούμενη παραγωγή και δεν μπορεί να μπει με την ίδια ευκολία στην διαδικασία βουλιμίας νεότερης, πρέπει να βρεθούν τρόποι (και έχουν βρεθεί τέτοιοι) να πραγματοποιηθεί αυτό.
Η καταστρέφονται παραγωγικές δυνάμεις, προϊόντα και κεφάλαια, η καταστρέφονται και καταληστεύονται χώρες ολόκληρες(οι λεγόμενοι αδύναμοι καπιταλιστικοί κρίκοι) μαζί με τις παραγωγικές τις δυνάμεις.
Η ληστεία και οι εκβιασμοί δεν έχουν προηγούμενο, ξεκινούν με την καθίζηση των μισθών, την απόλυση χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων εργατών, (μισθωτών & υπαλλήλων όπως τους ονομάζουν οι δυτικοί οικονομολόγοι), αλλά και με την καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων.
Η λεγόμενη "ελεγχόμενη χρεοκοπία" αποτελεί την ανώτατη μορφή ανεγκξέλεγκτης χρεοκοπίας του λαού. Αυτοί που δανείζουν επιμηκύνοντας την ολοκλήρωση της αποπληρωμής, επιμηκύνουν και την απόδοση το τόκου τους. Όσο και αν χαμηλώνει αυτός, δεν χάνουν, ούτε πρόκειται να χάσουν, αλλά θα κερδίσουν πολλαπλά και σε πολλά πεδία, οι δανειστές είναι τα ίδια τα μονοπώλια και οι μονοπωλιακοί όμιλοι με η χωρίς διακρατικό χαρακτήρα.
Τόσο η καταστροφή και άλλων παραγωγικών δυνάμεων, αλλά και η παραπέρα κατολίσθηση των εργασιακών σχέσεων, όσο και τα εμπράγματα ανταλλάγματα σε πλουτοπαραγωγικές πηγές και σε μέσα παραγωγής, σε ΔΕΚΟ κλπ, θα πέσουν σαν πέλεκυς στο κεφάλι του λαού.
Θα παραθέσουμε τις δηλώσεις της γγ, της ΚΕ του ΚΚΕ της Αλέκας Παπαρήγα στις 22/7/2011 οι οποίες είναι χαρακτηριστικές.«Πρόκειται για ελεγχόμενη χρεοκοπία με κούρεμα, τουλάχιστον 20-21%, με επιμήκυνση, παράταση και με αλλεπάλληλες δανειοδοτήσεις είτε με τη μορφή του ψευδεπίγραφου σχεδίου Μάρσαλ, είτε με άλλες μορφές, όπου αλυσοδένουν τον ελληνικό λαό να πληρώνει χρέη, χρέη, χρέη για πάρα πολλά χρόνια. Και η ίδια ελεγχόμενη χρεοκοπία θα είναι προσωρινή και η ίδια αυτή η συμφωνία. Θα είναι προσωρινή γιατί η κρίση, που υπάρχει στην Ιταλία, στην Ισπανία και μπορεί να επεκταθεί και παραπέρα, θα ακυρώσει και αυτό το συμβιβασμό που έγινε ανάμεσα στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ, την ΕΕ και τους τραπεζικούς ομίλους».
Το είχαμε γράψει και το είχαμε πει πολλές φορές και γι' αυτό εκδιωχθήκαμε από τις εφημερίδες και τα μικρόφωνα του νομού και της πόλης μας, ότι το κεφάλαιο ακόμα και σε περιόδους κρίσεων βγαίνει κερδισμένο, ωστόσο τα κέρδη είναι η αντανάκλαση πάνω σε άχρηστα εμπράγματα κεφάλαια που πρέπει να καταστραφούν για να πολλαπλασιαστούν αργότερα σε καθαρά κεφάλαια δηλαδή καθαρό και εικονικά μειωμένο ρευστό...
Η έκπτωση των τιμών των προϊόντων από πολυεθνικά καταστήματα σημαίνει πόλεμο στον αδύναμο κρίκο που λέγονται μικρά και μεσαία στρώματα και αποτελεί την συντονισμένη προσπάθεια αδειάσματος τους, για την πιο γρήγορη, πιο φτηνή, με μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους σε ολόκληρο τον κύκλο παραγωγής, κυκλοφορίας και πώλησης του προϊόντος καθώς και άμεσης πώλησης του, που κυρίως σημαίνει κατρακύλισμα της τιμής της εργατικής δύναμης. Το να θεωρούμε ότι" αγοράζουμε φτηνά γιατί κάνουμε έλεγχο και δειγματοληψία της αγοράς" στον καπιταλισμό και μάλιστα με έπαρση, πιστεύοντας ότι έτσι είναι, είναι αυταπάτη πρώτης γραμμής και αποτελεί την εκποίηση της ίδιας της εργατικής μας δύναμης στον ανώτατο βαθμό. Πλήτει κατά κύριο λόγο, τον εργάτη και τον μικρομεσαίο που δεν πρέπει να τους αφορά αν πληθωρίζει το χρήμα πάντα με όρους καπιταλιστικού συστήματος γιατί πλούτος υπάρχει και περισσεύει για όλους. Το πληθωριστικό χρήμα και όπως υπολογίζεται στον καπιταλισμό, βάλει μόνο τα κέρδη του καπιταλιστή και όχι των φτωχών λαϊκών στρωμάτων γιατί υπολογίζεται με βάση τον συντελεστή κέρδος ανά εισόδημα, δηλαδή τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου δια το εισόδημα ενός μέσου νοικοκυριού. Αυτά δεν διαπραγματεύονταν οι Freedman & Hayek της λεγόμενης σχολής του Chigago, τον χαμηλό πληθωρισμό σε συνθήκες ¨ελεύθερης αγοράς", δηλαδή της υψηλής κερδοφορίας, η κάνουμε λάθος;
Για παράδειγμα ένα Χ προϊόν σε ένα Ψ πολυκατάστημα κοστίζει 100 ευρώ και σε ένα μικρό μαγαζάτορα το ίδιο κοστίζει 140. Ο Δεύτερος το αγοράζει όσο το πουλάει το πολυκατάστημα, με πολύ μικρό ποσοστό κέρδους. Σε σχέση με το πολυκατάστημα το αγοράζει ακριβότερα, το παραλαμβάνει αργότερα και το ποσοστό κέρδους του δεν ξεπερνά πολλές φορές το 5-15%, την στιγμή που το ΦΠΑ είναι 23%. Το πολυκατάστημα αγοράζει ολόκληρα κοντέινερ, χτυπώντας καλύτερες τιμές, συνήθως είναι και μέτοχος στην εταιρία που το παράγει με αποτέλεσμα να το αγοράζει ακόμα πιο γρήγορα και ακόμα πιο φτηνά, από όποια αγορά θέλει δηλαδή και κάτω του κόστους. Ενισχύει τις αγορές από φορολογικούς παραδείσους και πλατφόρμες όπου το μοντάρισμα και η ολοκλήρωση της παραγωγής είναι και αφορολόγητα και χωρίς ίχνος εργατικού δικαίου από παιδιά και ανειδίκευτο προσωπικό, δεν πουλάει με εγγύηση και όταν κάνει δόσεις αυτές είναι με δάνειο πιστωτικής κάρτας.
Με όλα τα παραπάνω ενώ το πολυκατάστημα το Χ προϊόν το αγοράζει 5-6 φορές πιο φτηνά από τον μικρέμπορο, στην πραγματικότητα και σε ποσοστό κέρδους και αντικειμενικά το πουλάει πιο ακριβά μιας και από τον κύκλο της παραγωγής, κυκλοφορίας, πώλησης προϊόντος να έχουν μείνει μόνο οι μονοπωλιακοί όμιλοι και ταυτόχρονα να μειώνουν ολοένα και περισσότερο τους μισθούς σε όλο τον κύκλο της παραγωγής.
Ο Καπιταλισμός είτε βρίσκεται σε ύφεση, είτε σε γενικευμένη ανάπτυξη κερδοφορίας θα καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, είναι στην φύση του και κανένα νομικοπολιτικό ρετουσάρισμα μέσα στην καρδιά αυτού του συστήματος δεν θα επιφέρει κανένα αποτέλεσμα.
Κρίση, κούρεμα και επιλεκτική χρεοκοπία για το λαό μας υπάρχει από το 1985, τότε σαλαμοποιημένα σήμερα με αριθμητική πρόοδο και είναι ανεξέλεγκτη, αύριο με γεωμετρική, που θα σημαίνει τα χειρότερα απ' τα χειρότερα μαντάτα.
Πάντα τον καπιταλισμό τον οδηγούσε η κερδοφορία και μόνο αυτή, όταν προσβληθεί αυτή, η αλλάξει χαρακτηριστικά και δεν ρευστοποιεί τον εαυτό της, ακόμα και ο πόλεμος είναι μια ανάγκη για επανεκκίνηση της και ότι ο λαός τώρα είναι σε πόλεμο με την πλουτοκρατία μονοπωλιακή και εγχώρια είναι αξίωμα και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση ετούτο.
Μετά την "επιτυχία" της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, έρχονται οι καλύτερες μέρες που η συνθήκη του Μάαστριχτ τις υποδείκνυε πάντα σε αναλογία του τότε με το σήμερα.
Σταδιακά οι μισθοί θα φτάσουν στα 230-320 ευρώ και ίσως πιο κάτω, οι συντάξεις από 180-230 ευρώ και ίσως πιο κάτω, το ΦΠΑ θα φτάσει στο 25-30% θα γίνει ενιαίο και παντού.
Οι κάτοχοι εμπράγματης περιούσιας(σπιτιών χωραφιών κλπ), θα πρέπει αν συστήσουν επιχείρηση και να πληρώνουν ΦΠΑ κάθε 3μηνο, αν δεν αναγκαστούν από τον οικονομικό πόλεμο με το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια να ξεπουλήσουν και να προλεταριοποιηθούν στα πρώην τους αγροτεμάχια.
Θα πάμε σε πλήρη απαλλαγή της φορολογίας στις ΑΕ,(ο φορολογικός παράδεισος του δειθνούς jet set θα μετατρέψει τη χώρα σε προορισμό σεξοτουρισμού, και οι μπίζνες στους ακριβούς τουρίστες θα αναβαθμιστούν). Φυσικά αυτού του τύπου ο τουρισμός δεν θα έχει σχέση με τους εργαζόμενους που εκδράμουν για μια εβδομάδα με τα φτηνά και άσχετα με τον κοινωνικό τουρισμό. Αυτά θα παραμείνου σε ελεγχόμενου μαζικού τουρισμού πακέτα των πολυεθνικών tour operators.
Θα αναπτυχθούν ζώνες αφορολόγητης εργασίας με μεροκάματα κάτω από 1 ευρώ τη μέρα σε πλατφόρμες η σε βραχονησίδες του ήδη παραδομένου από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ Αιγαίου από την 25η μεσημβρινή την περίοδο Φλεβάρης - Μάης του 2010, τις ΑΟΖ κλπ.
Το μέλλον για την σωτηρία της χώρας είναι υπέρλαμπρο και ήδη χαράσεται από τους κυβερνώντες και μεγάλο τμήμα της εγχώριας πλουτοκρατίας.
Όμως όλα ξεκινούν από την συνθήκη του Μαάστριχτ που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Η Λευκή και πράσινη Βίβλος, η ΓΚΑΤΤ-ΚΑΠ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα μνημόνια από την εν λόγω συνθήκη ξεκινούν.
Βασική της αρχή:"Δεν θέλουμε ένα κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα ούτε καν ΗΠΑ, αλλά τύπου Ταϊλάνδης" Σελίδα 9 της Λευκής βίβλου που ενσωματώνεται στην συνθήκη του Μαάστριχτ.
Πόσο πίσω πήγαμε με την κρίση και με τον δανεισμό, στον 19ο αιώνα όπως πολύ εύστοχα είπε η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Οι δούρειοι ίπποι... 1)ΜΚΟ 2)Οπορτουνισμός Τα 550 ήταν το 2004 στις καλές εποχές...Όσο για τα παλιά επιδόματα αυτά συμπλήρωναν το 20% των μισθωτών σε όλη την Ελλάδα πάλι τότε...cds (Credit default swaps) η ασφάλιστρα κινδύνου, μετά τις εσωτερικές εγκυκλίους για διήμερη αναβολή πληρωμών συντάξεων του ΙΚΑ και των δημοσίων υπαλλήλων μέσα στον Αύγουστο του 2011(δεν ξέρουμε και δεν υιοθετούμε του αν θα γίνει) και μετά τις υποβαθμίσεις διαφόρων οίκων ακόμα και μετά το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο θα πάρουν την ανιούσα και τα πράγματα θα αποκτήσουν χαρακτηριστικά ελεγχόμενης χρεοκοπίας, μιας και οι δανειστές θα απαιτήσουν άλλα εμπορεύσιμα περιουσιακά στοιχεία και κυρίως τα παράγωγα από τις εργασιακές σχέσεις.Στον ευρωενωσιακό καπιταλισμό, αλλά και στον καπιταλισμό γενικά ο δανειστής έχει το πάνω χέρι και ο καπιταλισμός σήμερα παρότι μονοπωλιακός και την δεκ του 1980, δεν έχει το αντίπαλο δέος που λέγονταν ΕΣΣΔ με αποτέλεσμα όσοι ονειρεύονται την επιστροφή σε αυτού του είδους τα αστικά δίκαια, η κοιμούνται όρθιοι, η έχουν πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά συμφέροντα να πιστεύουν τέτοιου είδους αυταπάτες.
Σήμερα οι ενδοϊμπεριαλιστικές και οι ενδοαστικές αντιθέσεις σε διεθνικό και εθνικό επίπεδο είναι τόσο μεγάλες και ο ΚΜΚ πάει για πλήρη ολοκλήρωση του χωρίς να υπολογίζει τίποτα.
Οι μεγάλες πολυεθνικές είναι διασυνδεδεμένες με την έρευνα και τις πατέντες πριν ολοκληρώσουν την παραγωγή για να γίνει πιο ισχυρός από τον ανταγωνιστικό μονοπώλιο στο παρόμοιο προϊόν τους, γιατί μόνο εκεί στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές υπάρχει ανταγωνισμός και μπορεί μεταξύ τους να είναι σε μόνιμη και σταθερή σύγκρουση και να επιθυμεί ο ένας τον θάνατο του άλλου, ωστόσο συμμαχούν απέναντι στον κοινό εχθρό τους λαούς. Ρίχνουν τεράστια κεφάλαια με αποτέλεσμα να μειώνεται προοδευτικά το ποσοστό κερδοφορίας. Για να καλυφθούν "τα χαμένα", πρώτος και μόνιμος στόχος για το κέρδος είναι η καταλήστευση της εργασίας. Δηλαδή η παραπέρα εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης μέχρι που να πάει σε σημείο εξαθλίωσης, που να μην αναπαράγεται επαρκώς, να μην είναι ούτε καν μάσκα οξυγόνου, εξάλλου η ανεργία και η ανέχεια περιμένουν για να ρίξουν στρατιές εξαθλιωμένων ξανά την παραγωγή απρόσκοπτα και χωρίς τύψεις συνειδήσεων, τα συσσίτια να είναι καλά, λες και με τόσο πλούτο χρειαζόμαστε συσσίτια το 2011!!!Όταν οι δανειστές μας δώσουν ζεστό χρήμα θα προσπαθήσουν να το πάρουν πίσω ειδικά τώρα μέσα στην καπιταλιστική ΕΕ με η χωρίς ευρωομόλογο και γι' αυτό όλοι πλην ΚΚΕ σας κοροϊδεύουν κανονικά. Τι θα πει δεν πληρώνω εμμέσω καπιταλισμού; Τίποτα είναι μια καραμπινάτη κοροϊδία και αυτήν την κοροϊδία την λένε συνειδητά πια όσοι την λένε, άσχετα αν υπήρχαν στην δεκαετία του 1970-80 οι καλές προθέσεις για την Ευρώπη των λαών, ονομάζοντας έτσι την τότε ΕΟΚ και την σημερινή ΕΕ των μονοπωλίων.Όσοι μας δανείζουν και είναι οι ίδιοι οι "σύμμαχοι μας" το κάνουν για να πάρουν ρευστό και να το ρίξουν στην παραγωγή, για να παράξουν και πάλι υπεραξίες και από την εργασία και από τους άυλους τίτλους(γραμμάτια). Αν κόψουν χρήμα αυτομάτως αυτό θα πληθωρήσει και τα ευρωμονοπώλια δεν θέλουν πληθωριστικό κέρδος, αλλά καθαρό για να μπορέσουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε σχέση με τα μονοπώλια των ΗΠΑ και των άλλων νέων ιμπεριαλιστικών κέντρων, δεν είναι τυχαίο ότι η Λευκή Βίβλος δεν θεωρεί τον Αμερικάνικο Καπιταλισμό ως πρότυπο, αλλά τον Ασιατικό που θέλει να τον ξεπεράσει σε μορφή εκμετάλλευσης. Για να μην κοπεί πληθωριστικό χρήμα εμμέσω Ευρωζώνης, θα κοπούν δικαιώματα, θα αλλάξουν συντάγματα και το δίκαιο του δανειστή θα υπερβεί το δίκαιο του δανειζομένου.
Στο δίκαιο το δανειστή ειδικά τώρα που ζορίζουν τα πράγματα εντάσσεται και αν δεν εντάσσεται θα ενταχθεί και η πολιτική του ευρωομολόγου και ο δοκιμαστικός σωλήνας της απορρόφησης καπιταλιστικών κρίσεων που γίνεται η χώρα μας θα οδηγήσει τις εργασιακές σχέσεις σε όλη την Καπιταλιστική ΕΕ και Ευρώπη γενικά στον 19ο αιώνα, ίσως και σε προμονοπωλιακές εργασιακές σχέσεις.
Ο καπιταλισμός προ πολλού έχει φθάσει στα όρια του και σήμερα (στο και πέντε), όποιος δεν μπορεί να κατανοήσει ότι ανάπτυξη για τις λαϊκές ανάγκες και μονοπώλια δεν συμβιβάζονται και οι ευθύνες τους από ταξική σκοπιά πια είναι μεγάλες όσο και αν η παραπληροφόρηση και ο αποπροσανατολισμός είναι στο κατακόρυφο.
Οι συμμαχίες ξεκινούν από τα κοινά συμφέροντα της εργατικής τάξης με τα μικρά και μεσαία στρώματα της πόλης και του χωρίου, που βασίζεται στα κοινά ταξικά συμφέροντα ανεξαρτήτως καταβολών.
Η συμμαχία πρέπει να έχει στόχο να πάρει τα μέσα παραγωγής και να ζητήσει ένα άλλο τρόπο ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Η έξοδος από την ΕΕ αν δεν συνδυαστεί με αυτή την λογική και η όποια επιστροφή στις δραχμές, δεν θα λύσει τίποτα, θα καταστραφούν παραγωγικές δυνάμεις και τα μονοπώλια αλλά και η ντόπια αστική τάξη θα εισάγει μέρος των πολλαπλασιασμένων καταθέσεων στην Ελβετία και θα εξαγοράσει το σύμπαν στο εσωτερικό.
Λέγαμε έρχεται θύελλα και αποδείχτηκε, όποιος δεν το κατάλαβε τότε και συνεχίζει να κάνει ότι δεν ακούει, θα έχει μερίδιο ευθύνης και γι' αυτόν και για τα παιδιά του, τα σπίτια δεν του τα πήραν οι κομμουνιστές αλλά οι καπιταλιστές και ακόμα δεν έχει δει τίποτα από αυτό που έρχεται...
