Δεν μας έκανε καμία εντύπωση το σχέδιο νόμου που ετοιμάζει ο φον Ραγκούσης για την απαγόρευση της πολιτικής δράσης στο δημόσιο και στον λεγόμενο "ευρύτερο δημόσιο τομέα". Αυτή η "καινοτομία" ανατρέπει και τα τελευταία ψήγματα αστικό - δημοκρατικών δικαιωμάτων στη χώρα και την μετατροπή της όποιας αστικής δημοκρατίας με συνοπτικές διαδικασίες σε εποικοδόμημα κομμένο και ραμμένο στα πλαίσια του ΚΜΚ δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Αυτή η καινοτομία είναι μια ακόμα ψηφίδα στο παζλ του "σοσιαλισμού" του ΠΑΣΟΚ απέναντι στη βαρβαρότητα, τώρα αν σοσιαλισμός λέγεται ο Καλλικράτης, το Γερμανικό μοντέλο ως εκλογικό σχέδιο νόμου, η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τον 25ο Μεσημβρινό με τις ταυτόχρονες δηλώσεις Πάγκαλου για την οριοθέτηση των διεθνών υδάτων όπου υπάρχει 200 μέτρα βάθος δηλαδή σχεδόν ολόκληρο το Αιγαίο, Μυρτώο, Κρητικό Ικάριο, Καρπάθιο, τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων και τις δηλώσεις με προτεταμένο το δάχτυλο ενάντια στο ΚΚΕ για την πίστη του στο σύνταγμα, ένα σύνταγμα που οι ίδιοι του ΠΑΣΟΚ έχουν κάνει κουρέλι, τότε ποια είναι η βαρβαρότητα;Την ουσιαστική απαγόρευση της πολιτικής δράσης μέσα από ένα «δρακόντειο» σύστημα περιορισμών, εισάγει το νομοσχέδιο για τις εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων στις τοπικές εκλογές. Στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου αναφέρεται: «Απαγορεύεται η διακίνηση κάθε μορφής ένθετων φυλλαδίων... καθώς και η διανομή τους εντός καταστημάτων δημοσίων υπηρεσιών και υπηρεσιών του ευρύτερου δημοσίου τομέα που βρίσκονται εντός της διοικητικής περιφέρειας της οικείας Περιφέρειας ή του οικείου Δήμου». Επομένως, η διακίνηση ιδεών σε όλο το δημόσιο τομέα (δημόσια διοίκηση, πρώην ΔΕΚΟ, σχολεία, σχολές, Πανεπιστήμια) είναι απαγορευμένη και πολιτικά προγράμματα συνδυασμών και υποψηφίων τίθενται σε καταστολή.
Αυτά από τον "Ρ" της Πέμπτης 22 Ιούλη 2010 που καταδείχνει σε όλο του μεγαλείο πως το "κίνημα" που φώναζε "στις 18 σοσιαλισμό"(το 1981), και "σοσιαλισμός η βαρβαρότητα"(το 2009 αντιγράφοντας τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και το Φιντέλ Κάστρο), ήταν μόνο η αρχή της πιο χυδαίας κοροϊδίας και σήμερα έχει ξεπεράσει και τα όρια της επικινδυνότητας, γιατί ως γνωστόν όση σχέση έχει το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό, "άλλο τόσο σχέση έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο" που λέει και ο λαός.
Το ΠΑΣΟΚ είναι τόσο δίγλωσσο(για να μην πούμε πολύγλωσσο, αλλά υπάρχει κίνδυνος παρεξήγησης) και τόσο ετεροβαρές που προσεγγίζει άλλοτε τα όρια του εθνικοσοσιαλισμού και άλλοτε του "κοσμοπολιτισμού", είναι τόσο φιλολαϊκό που όλα τα βάρη τα ρίχνει εδώ και σχεδόν 30 χρόνια στην πλάτη του λαού(ακόμα και επί Μητσοτάκη και επί Καραμανλή το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε αλλά με άλλους όρους).
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην φαρέτρα του έχουν καταγραφεί μια σειρά από "ομορφιές". Από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου του 1986 νόμος 1584(άρθρο 4) που απαγόρευε τις αυξήσεις στους εργαζομένους(το είδαμε να επαναλαμβάνετε σαν φάρσα η σαν τραγωδία στις μέρες μας), το πραξικόπημα στη ΓΣΕΕ(και αυτό επαναλήφθηκε με άλλους όρους το 2010, συμπεριλαμβανομένης και της προβοκάτσιας που παρακράτος και μυστικές υπηρεσίες έστησαν με το έγκλημα στην MARFIN δημιουργώντας φοβικά σύνδρομα για τις απεργιακές κινητοποιήσεις σε μια περίοδο που το λαϊκό κίνημα αναπτύσσονταν κατά γεωμετρική πρόοδο), τους ωμούς εκβιασμούς σε ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, τον κοινωνικό αυτοματισμό που δοκιμάστηκε με τη σφαγή των ελαστικών των ελκυστήρων στον κάμπο το 1996, στο Λιμάνι του Πειραιά (το 1986, επαναλήφθηκε το 1996, το 2003 και φέτος πήρε άλλη μορφή)τον "ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟ" που έγινε "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΙΣΜΟΣ", τη πολιτική της μόνιμης και μονόπλευρης λιτότητας, τις μίζες, των σκανδάλων Κοσκωτά, του χρηματιστηρίου, της TVX Gold, του Πόρτο Καρράς, του Σάμινα, της παράδοσης του Οτσαλάν, του "Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους", των νόμων του 1997-98 για τον εργασιακό μεσαίωνα(τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, νόμοι Ρέππα και σχέδια Λοβέρδου), της συμφωνίας της Μαδρίτης, της παράδοσης της χώρας στο ΝΑΤΟ κατά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, την καταλήστευση των ταμείων και τη δημιουργία των "νέων τζακιών", τον αφανισμό της κοινωνικής συνείδησης και την μετατροπή της σε κοινωνική συνενοχή. Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς με δαύτους;
Αυτές τι μέρες θα έχουμε και τα νομοσχέδια του κ. Ραγκούση για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, την απαγόρευση ιδεών στο δημόσιο και φυσικά τα όλα όσα λέει ο κ. Πάγκαλος για την υφαλοκρηπίδα σε συνέντευξη του στη εφημερίδα "Real News". Γι αυτόν όπου υπάρχει βάθος 200 μέτρων στο Αιγαίο είναι διεθνή ύδατα και δεν ανήκουν σε κανένα, άρα "βουρ στον πατσά" από τις εταιρίες υδάντλησης πετρελαίου, και ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για την κάθε λογής και κάθε είδους ναυσιπλοΐα, δηλαδή για το κάθε λογής εφοπλιστή χωρίς να δίνει λογαριασμό πουθενά. Ας σκεφτούν καλά όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ τι σημαίνει μόνο αυτό και τι μέλλον υποθηκεύουν στα παιδιά τους. Αντί όλοι αυτοί να τρέχουν με τη Μάγια(όχι τη μέλισσα) προσφέροντας λουλούδια στους τουρίστες, μήπως τα παιδιά τους εργάζονται σε αυτά "τα διεθνή ύδατα" χωρίς δικαιώματα και με ένα ευρώ τη μέρα ράβοντας ρούχα.
Παρόλα αυτά το πλείστον των ΜΜΕ και κυρίως των Πανελλαδικής εμβέλειας καναλιών υπερασπίζεται με ιδιαίτερο πάθος τα έργα και τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ, τα θεωρεί ως κάτι φυσιολογικό, δεδομένο και ιστορικά αναγκαίο και ως μια μικρή παρένθεση που θα μας φέρει σε μέρες ευημερίας. Αν φέρει κάποιους σε ευημερία είναι τους έχοντες γιατί οι μη έχοντες, δεν θα έχουν όχι μέλλον αλλά και ελπίδα για το αύριο δηλαδή για το επόμενο ξημέρωμα.
Εδώ έχουμε την απόλυτη σύμπλευση κάποιων καναλαρχών(δηλαδή επιχειρηματικών συμφερόντων), με την χειρότερη και αντιλαϊκότερη κυβέρνηση από το 1974 και μετά.
Στην πραγματικότητα η σύμπλευση αυτή είναι τμήμα της ήδη επιβληθείσας δικτατορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Ζούμε την εποχή μιας "βελούδινης" προετοιμασίας δημοκρατικού πραξικοπήματος, με μικρότερα να έχουν περάσει από την ΠΑΣΟΚΑΡΑ στην βουλή δείτε εδώ http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5764477 μέσω της κινδυνολογίας για τη σωτηρία του κράτους και από την πίσω πόρτα ολοκλήρωση του Μάαστριχτ, της Νίκαιας της στρατηγικής της Λισσαβόνας μέσω τρόικας, ΔΝΤ και μηχανισμού στήριξης από την Κομισιόν.
Για το μέλλον υπάρχουν διάφορα σενάρια για την επόμενη διακυβέρνηση της χώρας όλα ολόφρεσκα κατευθείαν από τις πιο μαύρες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας, δυο από αυτά δείχνουν καθαρά που το πάνε, τώρα αν πιάσουν θα οφείλεται και στα χαμηλά αντανακλαστικά του λαϊκού κινήματος.
1)Δεν είναι μακρυά μια παλινδρόμηση στο 1963-1965 και προετοιμασία όχι για στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά για “δημοκρατικό” με του επιχειρηματίες και γνωστά πολιτικά τζάκια προερχόμενα από το κέντρο.
2)Φυσικά μια δοκιμασμένη επιστροφή στις μέρες του 1936 έχει μπει σε εφαρμογή. Ήδη ΠΑΣΟΚΑΡΑ & Καρατζαφύρερ κυβερνούν μαζί και στις επόμενες εκλογές δε θα μας κάνει εντύπωση να συγκυβερνήσουν μαζί στην κυριολεξία και στην πορεία να φύγει το ΠΑΣΟΚ(όπως το είχαν κάνει οι κεντρογενείς Βενιζελικοί κλπ και κυβέρνησε ο δικτάτορας Μεταξάς)αφήνοντας τον Καρατζαφύρερ να κυβερνά με την ανοχή ΠΑΣΟΚ-ΝΔ…
Ράδιο Κολλεκτίβα
