Σαν χτες τον Αύγουστο του 1936 επιβλήθηκε η Μεταξική Δικτατορία με τις αντικομμουνιστικές ευλογίες και κορώνες της εποχής.Οι υπαρκτές αντιθέσεις των ημι-φεουραρχικών καταλοίπων και της τότε νέας αστικής τάξης σε ταξικό επίπεδο έβρισκαν αντανάκλαση και στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας, αλλά αυτομάτως καταρρίπτονταν μπροστά στον "κομμουνιστικό κίνδυνο". Έτσι λοιπόν με πρόσχημα αυτόν τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" οι μεταξύ τους συμμαχίες οικοδομήθηκαν στα πρότυπα της υπόλοιπης Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο ότι 26 Απριλίου 1936 ο Δημ. Λαμπράκης με κύριο άρθρο του «Ελευθέρου Βήματος»(εφημερίδα της αστικής τάξης) καλούσε τα κόμματα «να περιβάλουν την κυβέρνησιν ταύτην και διά της θετικής ψήφου εμπιστοσύνης των»!
Μέσα στο κλίμα που είχε δημιουργηθεί, ο Ι. Μεταξάς, σε συνεργασία με τον Εγγλέζο πρεσβευτή Ουάτερλοου, με τα Ανάκτορα, με αστούς πολιτικούς (των «Λαϊκών» και των «Φιλελευθέρων»), καθώς και με τον εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερον Βήμα» Δημ. Λαμπράκη, προετοίμαζαν την επιβολή δικτατορίας.
Οι όποιες αντιθέσεις μπήκαν στο περιθώριο και οι μελανοχίτωνες άρχισαν να οικοδομούν τη τότε νέα τάξη πραγμάτων και με τις ευλογίες του παλατιού( της αγγλοκρατίας δηλαδή), το οποίο δεν έβλεπε και τόσο αρνητικά την όποια επιβολή της Μεταξικής δικτατορίας στη χώρα, όπως δεν έβλεπαν αρνητικά τον λεγόμενο "άξονα" που χρηματοδοτούσαν αδρά όλοι οι ιμπεριαλιστές της εποχής.
Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι το Γ' Ράιχ, ο Μουσολίνι και ο Φράνκο χρηματοδοτούνταν, από το Βρετανικό, Γαλλικό και Αμερικάνικο κεφάλαιο για τη διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων που σύμφωνα με τα δικά τους σχέδια λίγο αργότερα, θα ολοκλήρωναν νικηφόρα το χτύπημα στην τότε ΕΣΣΔ και λίγο πιο μετά στο επίπεδο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων το χτύπημα στην τότε ναζιστική Γερμανία μόλις αυτή έβγαινε "νικήτρια" αλλά λαβωμένη απ' το χτύπημα στην ΕΣΣΔ. Αυτές ήταν οι κινήσεις των ιμπεριαλιστών στην τότε σκακιέρα που αυτοί με την οικονομική και άλλη βοήθεια τους διαμόρφωσαν την εξάπλωση του φασισμού - ναζισμού στη γηραιά ήπειρο.
Σήμερα τα πράγματα δεν απέχουν και τόσο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο από την εποχή εκείνη.
Αντίστοιχα με την τότε ΝΤΠ, ζούμε τη σημερινή ΝΤΠ. Τότε όπως και σήμερα "ο κομουνιστικός κίνδυνος" αποτελούσε την κύρια αφορμή για το συνολικότερο, το πιο "ανοικτό τρομοκρατικό χτύπημα" των λαών, έτσι και σήμερα αντικομουνιστικά μνημόνια άγονται και φέρονται.
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα αφορμές όπως πχ το "μεταναστευτικό", (τότε ήταν το κυνήγι των Εβραίων, των τσιγγάνων και των Σλάβων, σήμερα του ¨βαθύ ισλάμ" όπως το ονομάζουν), το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων εν όψη της ανασυγκρότησης από τα τότε υπολείμματα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης 1929 -1933, έτσι και σήμερα.
Όπως το τότε "Ελεύθερο Βήμα"(υποβοηθούσε και προωθούσε τους μελανοχίτωνες, έτσι και σήμερα μεγάλης κυκλοφορίας αστική εφημερίδα με τάχα "προοδευτική κατεύθυνση" δια του αρχισυντάκτη τους ενισχύουν τα φασιστοειδή του ΛΑ.Ο.Σ, ως ανάχωμα προς το ΚΚΕ.
Όπως και τότε έτσι και σήμερα βασικά δικαιώματα αμφισβητούνταν και προετοίμαζαν όλοι μαζί οι ιμπεριαλιστές το πιο βίαιο χτύπημα των λαών μέσα από τις ίδιες τους τις αντιθέσεις, οι οποίες εξαφανίζονται για όσο διάστημα θα χρειαστεί για να χτυπηθούν οι λαοί συνολικότερα ώσπου να ξανά κονταροχτυπηθούν
Η ιστορία επαναλαμβάνεται πότε σαν φάρσα και πότε σαν τραγωδία μέσα σε όμοια κοινωνικοπολιτικά συστήματα όπως έλεγε ο Μαρξ, πόσω μάλλον αυτά να είναι τα ίδια και μάλιστα στην ίδια βαθμίδα ανάπτυξης.
Είναι στο χέρι του λαού μας και των λαών συνολικότερα να βάλει και να βάλουν φραγμούς σε κάθε είδους φασιστικούς σχεδιασμούς, που είναι μονίμως και πάντα δημιουργήματα των ιμπεριαλιστών ανεξάρτητα απ' τους μανδύες που φοράνε.
Ράδιο Κολλεκτίβα
