Και τώρα ο τελικός

Και τώρα ο τελικός

Αυτό που αποδείχτηκε χτες ήταν πως όταν τα μυαλά σου παίρνουν αέρα όλες οι αδυναμίες βγαίνουν στη φόρα, και κύρια μόλις φας ένα γκολ αυτομάτως καταρρέεις και καταργείς ότι έχεις φτιάξει με πολύ κόπο μέχρι σήμερα.
Για μία ακόμη φορά μια απ' τις πιο ποιοτικές ομάδες στο κόσμο η Ρωσία κατέρρευσε και πληγώθηκε μέσα απ' τις ίδιες της τις αδυναμίες μόλις έφαγε το πρώτο γκολ. Αδυναμίες που έχουν να κάνουν με το ψυχολογικό τομέα και τα απολεσθέντα αποθέματα της πίστης στις δυνάμεις και στις δυνατότητες που αυτή έχει σε εκείνο ακριβώς το σημείο της πραγματοποίησης του γκολ.
Απλά θυμηθείτε στο περυσινό τελικό του Copa America, την Αργεντινή η οποία ως το τελικό ήταν τραίνο, εκεί έχασε 4-0 απ' τη πολύ κατώτερη Βραζιλία που παρ' ολίγο να αποκλειστεί απ' την Ουρουγουάη στο προημιτελικό, πληγώθηκε μέσα απ' τις ίδιες της τις αδυναμίες μόλις έφαγε το πρώτο γκολ.
Απ' εκεί και πέρα τα άλλα ήταν νομοτελειακά, δηλαδή το 3-0 και το 4-0 αντίστοιχα, πολύ φοβόμαστε ότι στο τελικό την ίδια τύχη θα έχει και η Ισπανία μόλις δεχτεί το πρώτο γκολ απ' τα λεγόμενα Πάντσερ, γιατί είναι βασικό χαρακτηριστικό των ποιοτικών ομάδων να εμφανίζουν αδυναμίες στο επίπεδο της αποφασιστικότητας απέναντι σε ατάλαντες ομάδες όπως η Γερμανία, που όμως έχουν ένα και μόνο ένα ποιοτικό στοιχείο το οποίο δε μπορούμε να το αρνηθούμε και το οποίο υπερέχει όλων των άλλων και λέγεται πίστη και αποφασιστικότητα ακόμα και όταν χάνουν με 8-0. Ακούγεται ανόητο ίσως και υπερβολικό αλλά ακόμα και τότε πιστεύουν πως θα νικήσουν.
Απ' αυτή την άποψη οι Ισπανοί ως ποιοτική ομάδα(αυτό φάνηκε και χτες μέχρι να βάλουν το γκολ),δε μπορούν να προσανατολιστούν και αν δεχτούν γρήγορα το γκολ δεν έχουν καμία μα καμία ελπίδα και μακάρι να διαψευσθούμε.

ΥΓ* Αυτό που μας εκνευρίζει στην Ισπανία είναι το Βασιλικό ζεύγος και η χλιδή που εκπέμπουν, συνέχεια της πίστης των Ισπανών ως πρώην αποικιοκράτες

Γιάννης Κ.