the 1st multinational Chania's web design & development center   simply& dedicated web Hosting    istoschSHOP, Τα πάντα από βιβλία & νέα τεχνολογία...

Μισθώστε Διαφημιστική Προβολή στο istoschPORTAL

διαδικτυακά μαθήματα Αγγλικών

istoschBOOKSTORE «Το Κορίτσι που καθρεφτιζόταν στο νερό»: της Αιμιλίας Πλατή (Νέα Κυκλοφορία)
Βουρλάκης Νίκος, Πύργος Ψιλονέρου Χανιά. Τα πάντα για την Οικοδομή σας.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ

«Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ότι ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε». Λένιν.


Ο Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να δείξει πως έγινε το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικό γεγονός της Ιστορίας πριν 91 ακριβώς χρόνια, (αυτό εξάλλου είναι τοις πάσι γνωστό), ούτε φυσικά να μετατρέψει σε χρονογράφημα τον εαυτό του.
Ο Σκοπός του άρθρου που μόλις τώρα συντάσσουμε και ταυτόχρονα (λίγο αργότερα), μόλις τώρα δηλαδή, κάποιοι η κάποιες από εσάς (θα) το διαβάζετε, είναι να κατανοήσουμε και εμείς και εσείς γιατί ένα γεγονός που πραγματοποιήθηκε ακριβώς πριν από 91 χρόνια, πως ακόμα και σήμερα είναι γεγονός που σημάδεψε σημαδεύει και θα συνεχίζει να σημαδεύει τις ζωές όλων μας.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση όχι μόνο αποτέλεσε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που όμοιο του δεν έχει καταγραφεί στη μέχρι τις 25 Οχτώβρη (με το παλιό ημερολόγιο - 7 Νοέμβρη με το νέο του 1917 Ιστορία), αλλά είναι και απ’ αυτά τα γεγονότα που δεν ακυρώνονται με τίποτα και με κανένα τρόπο όχι μόνο ως ιστορικό γεγονός της ημερομηνίας που πραγματοποιήθηκε.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση ήταν η αφετηρία εποχής του περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και που συμβολικά εγκαινίασε όλες τις επαναστάσεις του 20ου αιώνα αλλά και αυτές που θα επαναληφθούν και μάλιστα θα είναι πολύ περισσότερες στον 21ο, μέχρι η ανθρωπότητα να περάσει απ’ το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.
Καμία απ’ τις αντεπαναστατικές και καταστρεπτικές για τους Λαούς όλης της υφηλίου ανατροπές του ‘89 – ’91, όση σπέκουλα κι αν ρίχτηκε εις βάρος του σοσιαλισμού δεν ήταν ικανή να διαγράψει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και την τιτάνια προσφορά του σε όλη την ανθρωπότητα με τα όποια λάθη του, που βεβαίως δεν ήταν αυτά που του προσάπτουν είτε οι παπαγάλοι του συστήματος η ο δεξιός και αριστερός οπορτουνισμός μαζί.
Οι Λαοί σήμερα περισσότερο από ποτέ, σε ολόκληρη την υφήλιο και σε κάθε χώρα ξεχωριστά διαπιστώνουν ακριβώς αυτό, ότι τελικά βγήκαν χαμένοι με αυτές τις ανατροπές, (που ήταν ανατροπές απ’ τα πάνω προς τα κάτω) και σε καμία περίπτωση κατάρρευση.
Οι συνθήκες ζωής των λαών, μετά τις ανατροπές έγιναν πολύ χειρότερες παντού και ότι ο Ιμπεριαλισμός θέλει να τους εκδικηθεί επειδή το όραμα της Οχτωβριανής επανάστασης λειτούργησε όπως "ο Προμηθέας ο δεσμώτης"στην αρχαία Ελληνική λαϊκή Μυθολογία.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή αποδείχνεται πως ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, έδωσε στην Ανθρωπότητα πρωτοφανέρωτα επιτεύγματα, την ανέβασε στους Ουρανούς, την πήγε μερικούς αιώνες παραπέρα απ' την νηπιακή στην εφηβική ηλικία και από εκεί στην ωρίμανση της. Πως ο ιμπεριαλισμός αναγκασμένος και μουδιασμένος προχωρούσε και αυτός σε παροχές και παραχωρήσεις για να μην ανατραπεί κάτω απ’ το βάρος μιας ενδεχόμενης σοσιαλιστικής επανάστασης κάπου στην Ιμπεριαλιστική δυτική Ευρώπη αλλά και αλλού.
Η προσφορά της Οχτωβριανής Επανάστασης, απ’ τις πρώτες κι όλας μέρες τις εφαρμογής της, έδειξε στη πράξη ότι εδώ πραγματοποιούνται κοσμοϊστορικά γεγονότα, πως για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία δημιουργούνται μέσα στο εποικοδόμημα συνθήκες «άμεσης δημοκρατίας», τόσο άμεσης που για πρώτη φορά οι γυναίκες αποκτούν πρωτοφανέρωτα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και συμμετέχουν στη παραγωγική διαδικασία ισότιμα. Αποκτούν υπόσταση και διοικητικές ικανότητες, για πρώτη φορά στην ιστορία εγκαταλείπουν το υποτιμητικό ρόλο που είχαν πριν.
Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία όχι μόνο πραγματοποιούνται τα ανθρώπινα και τα ολοκληρωμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα όχι στο επίπεδο μόνο του «trade unionism», αλλά στη συμμετοχή τους στη διοίκηση του κράτους, στο σχεδιασμό και στις αποφάσεις των λαϊκών αντιπροσώπων στις λαϊκές συνελεύσεις της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.
Στη τότε νεαρή ΕΣΣΔ καταργείται και εξαλείφεται ολοκληρωτικά σε χρόνο μηδέν, ο αναλφαβητισμός η φτώχεια και η ανεργία. Κοινωνικοποιούνται όλα τα βασικά μέσα παραγωγής, η γη γίνεται κοινωνική ιδιοκτησία, εξηλεκτρίζεται ολόκληρη η πρώην αχανής τσαρική Ρωσία, η υγεία η παιδεία γίνεται δημόσιο και δωρεάν υψηλοτάτου επιπέδου αγαθό. Για πρώτη φορά οι συνθήκες στο σοσιαλιστικό κράτος αναδείχνουν τη μεριμνά για τη δωρεάν λαϊκή στέγη.
Για πρώτη φορά οι επιστήμες απελευθερώνονται τόσο πολύ ενάντια στη μοιρολατρία και το μυστικισμό. Για πρώτη φορά η επιστήμη νικάει τις προλήψεις και αναδείχνονται οι πρωτοπόρες και πρωτόγνωρες για την εποχή ανακαλύψεις. Για πρώτη φορά όλες αυτές οι ανακαλύψεις βρίσκουν τόσο έδαφος σε τέτοια μαζικότητα και σε εφαρμογή στη πράξη. Ακόμα και σήμερα αυτού του είδους οι ανακαλύψεις αφήνουν έκθαμβους τους νέους επιστήμονες και τεχνολόγους παντού στο κόσμο. Είναι τέτοιες και τόσο πολλές οι επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις των μεγάλων κομμουνιστών επιστημόνων όπως ο Βιγκότσκι και ο Λούρια(οι μεγαλύτεροι επιστήμονες της κοινωνικής ψυχολογίας), ο Λομονόσοφ(εξ αιτίας του ο άνθρωπος πήγε στο διάστημα διαμέσου της εφαρμογής στη φυσική της κεραμικής τεχνολογίας), ο Κωνσταντίν Τσιλκόφσκυ (αυτός ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατασκεύασε το πρώτο πύραυλο και έκανε τη πρώτη εκτόξευση του στην ανθρώπινη ιστορία και όχι οι ναζί όπως κατά κόρων λέει η αστική προπαγάνδα), ο Ιλιένκοφ και εκατομμύρια άλλοι που βασίστηκαν στο Μαρξισμό-Λενινισμό τη μεγαλύτερη- διαλεκτότερη επαναστατικότερη και επιστημονικότερη κοσμοθεωρία της Ανθρωπότητας για πάντα και για τα πάντα.
Οι τέχνες ο πολιτισμός και ο αθλητισμός και ελεύθερος χρόνος γίνεται κτήμα της λαϊκής περιουσίας. Αυτό φαίνεται ακόμα και σήμερα παρ’ όλη τη διάλυση της ΕΣΣΔ 17 χρόνια μετά, όπου όλοι οι λαοί της αν μήτι άλλο διαβάζουν παντού σε κάθε στιγμή που θα βρουν ευκαιρία, περισσότερο από κάθε άλλο λαό παντού στη γη. Παρακολουθούν θέατρα και κινηματογράφο(όσοι πια έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν αυτό), ενώ αγαπημένη τους συνήθεια ακόμα και σήμερα, στα ρημάδια του Νέο Ρωσικού καπιταλισμού της φτώχειας και της εξαθλίωσης, που όλα γίνονται για το κέρδος ό κόσμος μαζικά να γεμίζει τα πάρκα αλλά μόνο τις Κυριακές πια και όχι καθημερινά όπως στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Ακόμα και οι σημερινοί φτωχοί και άστεγοι της καπιταλιστικοποιημένης Ρωσίας, Ουκρανίας κλπ, δίπλα τους έχουν ένα βιβλίο τέτοια καλλιέργεια τους έδωσε ο «κακός και απάνθρωπος σοσιαλισμός», όπως τον ονομάζουν τα κάθε λογής φερέφωνα.
Τι να πει κανείς για τη σχεδιασμένη με βάση τις ανάγκες εκθαμβωτική και σε «χρόνο μηδέν» εκβιομηχάνιση της Σοσιαλιστικής Ρωσίας. Που μέχρι το 1917 ήταν μια ημιφεουδαρχική και παράλληλα ημιβιομηχανική χώρα (κυρίως στα αστικά κέντρα της δυτικής τσαρικής Ρωσίας, που όμως μέσα απ’ αυτές τις αντιθέσεις όδευε και ήταν παράλληλα μια ανεπτυγμένη ιμπεριαλιστική χώρα).Τι να πει κανείς για αυτήν τη ταχεία εκβιομηχάνιση που πραγματοποιήθηκε σε - και με τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης, μέσα από τα 4 πενταετή προγράμματα και μάλιστα 3 φορές. Στα 3 πρώτα πενταετή προγράμματα πριν το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, στη μεταφορά όλης της βιομηχανίας μέσα στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και σε συνθήκες σκληρού πολέμου πέρα απ’ τα Ουράλια και στο πενταετές πρόγραμμα μετά απ’ αυτόν. Το βασικότερο όμως όλων ήταν πως η ανάπτυξη αυτή δε γίνονταν σε βάρος περιβάλλοντος το οποίο είναι αντικείμενο της εργασίας του ανθρώπου, ούτε στα μέσα εργασίας γιατί η πολιτική στην οικονομία βασίζονταν στις ανάγκες. Όμως το κυριότερο όλων ήταν, πως οι παραγωγικές δυνάμεις για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία λειτουργούσαν, μέσα σε συνθήκες κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ακόμα και σήμερα στο καπιταλιστικό κόσμο, τέτοιοι αναπτυγμένοι και ισόρροποι ρυθμοί πραγματικής ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων δε μπορούν να υπάρξουν και να πραγματοποιηθούν ακόμα και σε συνθήκες σύγχρονου δουλεμπορίου, γιατί ο καπιταλισμός είναι γεμάτος αντιθέσεις.
Τι να πει κανείς για τις κατακτήσεις (ακόμα και μέσα στη καπιταλιστική Δύση) της κοινωνικής ασφάλισης, κατακτήσεις που αν δεν υπήρχε η ΕΣΣΔ, δε θα τις ξέραμε και αυτό που πάνε να εφαρμόσουν για τους νεότερους σήμερα στην ΕΕ. Εξαιτίας της ΕΣΣΔ υπήρχαν οι συντάξεις έστω και της πείνας σε όλο το καπιταλιστικό κόσμο, για να μη ξεσηκωθούν οι μάζες.
Εξαιτίας της ΕΣΣΔ, υπήρξαν το 5ήμερο και το 7άωρο στη δύση που ήταν 6άωρο απ τη Δεκ του 50 στις σοσιαλιστικές χώρες και είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε ορισμένους και ορισμένες.
Αν δεν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση να δώσει τον καλύτερο ανθό της ως μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και τα 28.000.000 νεκρούς και σακατεμένους , αλλά και τον«τιμημένο κόκκινο στρατό» η σβάστικα θα κυμάτιζε ακόμα και ίσως σε όλο τον κόσμο αυτή την ώρα που μας διαβάζετε.
Η Οχτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε πήγε την ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια μπροστά την μετέφερε απ’ την «βρεφική» στη «νηπιακή» και απ’ αυτήν στην «εφηβεία» και στην πρόωρη «ενηλικίωση» της. Η Οχτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός μετέτρεψε το μωρό σε ώριμη υπόσταση με τις όποιες αδυναμίες έχει αυτή.
Εξ’ αίτιας του σοσιαλισμού η παγκόσμια Ειρήνη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κράτησε σταθερά για πρώτη φορά στη παγκόσμια ιστορία μετά από τόσες δεκαετίες και εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τόσα επαναστατικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σ’ όλο τον κόσμο.
Σε όλους αυτούς και σε όλους εκείνους του «πληρωμένους και μη κονδυλοφόρους», που έγραφαν, γράφουν και θα συνεχίζουν να γράφουν για "ολοκληρωτισμούς", για μη δημοκρατία, κόκκινους φασισμούς και κόκκινους ιμπεριαλισμούς, για στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλα τέτοια γλοιώδη και βρωμερά ψέματα, ότι η ιστορία τους τα επιστρέφει πίσω. Γιατί όπως έλεγε ο μεγάλος επαναστάτης ο Στάλιν, η λάσπη θα ξεραθεί θα πέσει στο κενό, θα τη παρασύρει ό άνεμος της ιστορίας και θα λάμψει η αλήθεια για όλα.
Να είναι σίγουροι όλοι αυτοί ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της ανασύνταξης των επαναστατικών δυνάμεων, της απόκρουσης της επίθεσης του διεθνούς κεφαλαίου, της αποφασιστικής αντεπίθεσης. Θα είναι ο αιώνας μιας καινούριας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων.

Γιάννης Κ.

«Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια»: Ένα παιδικό παραμύθι» της Αιμιλίας Πλατή