Ο Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn, έφυγε απ' τη ζωή σε ηλικία 90 ετών στις 3 Αυγούστου του 2008, μετά από άνιση μάχη με τη κλονισμένη υγεία του.Ειλικρινά για μας ο όποιος θάνατος ενός ανθρώπου, ακόμα και αυτού που πολέμησε όσο τίποτα άλλο τον υπαρκτό σοσιαλισμό με τόνους από ψέματα σε σημείο να χρησιμοποιηθεί απ' τη καπιταλιστική δύση είναι ένα λυπηρό γεγονός.
Ο Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn, υπήρξε σφοδρός πολέμιος του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Ήταν ο συγγραφέας του βιβλίου το "Αρχιπέλαγος των Γκούλαγκ" ένα βιβλίο που μιλούσε για υποτιθέμενα σοβιετικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας που του έδωσαν το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Παρ' ότι χρησιμοποιήθηκε, χρηματοδοτήθηκε απ' τη Καπιταλιστική Δύση, απ' το 1993 και μετά που είδε ότι τα "παραμυθάκια" του έφεραν σε δεινή θέση το Ρώσικο Λαό, "οι συγνώμες του", δε χωρούσαν πια στα καπιταλιστικά ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι γνωστό γερμανικό περιοδικό που είχε φιλοξενήσει την απολογητική συνέντευξη του με τις συγνώμες του, αποσύρθηκε απ' τη κυκλοφορία και επανακυκλοφόρησε χωρίς αυτή τη συνέντευξη του αμέσως μετά.
Η ευρηματική αυτή προσωπικότητα κατά περιόδους έδινε συνεντεύξεις στη Ρώσικη τηλεόραση, λέγοντας ότι συνεργάστηκε με τη Δύση για να επαναφέρει την ορθόδοξη τάξη και δόξα της προεπαναστατικής Αγίας Ρωσίας μέσα στα πλαίσια μιας νέας Ρωσίας, μακριά απ' τον "κομμουνιστικό αθεϊσμό" όπως αποκαλούσε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Μεταξύ άλλων αυτά που δήλωνε μετά το 1993 ήταν ότι τα "γκούλαγκ", ήταν Τσαρικό δημιούργημα και η λειτουργία τους ως στρατόπεδα εργασίας αποτυπώνονταν ως λειτουργία τους στην ΕΣΣΔ.
Όμως κατά τον ίδιο μετά το 1993 αυτό ήταν ένας συσχετισμός που καμία σχέση δεν είχε με το σωφρονιστικό σύστημα της πρώην ΕΣΣΔ, γνωρίζοντας ότι αυτά που στη δεκ του 1970 έγραψε πως θα χρησιμοποιούνται απ ' τη Δύση εσαεί
Αυτό που έχουμε να πούμε πως η λογική που λέει "ό εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου" που χρησιμοποίησε και γενικώς χρησιμοποιείται είναι εχθρική ως προς τη πραγματικότητα και σε πολλές περιπτώσεις γίνεται μπούμερανγκ Όσο για τις συγνώμες που συνεχώς ζήταγε στο Ρώσικο λαό είναι κενές περιεχομένου, όταν δεν γενικεύονται με τη μη κυκλοφορία ενός άλλο βιβλίου που να καταδείχνει τις μέθοδες των ψεμάτων απ' το "αρχιπέλαγος των Γκούλαγκ".
Γιάννης Κ.
