"Τι κάνεις Γιάννη κουκιά σπέρνω", κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα κύριο τμήμα της κρατούσας (από το τμήμα του εκδοτικού κατεστημένου της χώρας) ενημέρωσης για την πορεία της, λες και είναι ενιαία η αντίληψη που έχουν οι κοινωνικές τάξεις για αυτήν. Μπορεί από αυτό το τμήμα του τύπου να έχει "καταργηθεί" η ταξική πάλη στο εσωτερικό της μέσω του κοινωνικού εταιρισμού, ωστόσο ο "εχθρός λαός" αντιμετωπίζεται στη Χαλκιδική ως τέτοιος(εχθρός δηλαδή) και μάλιστα από ένα τμήμα του στρατιωτικού και αστυνομικού στελεχικού προσωπικού σε άσκηση που πραγματοποιείται από Αμερικανούς εκπαιδευτές .Ένα άλλο τμήμα "Ποιος παινά τη νύφη μας, η μάνα και ο πατέρας", η "έμπαινε Γιώργαρε" μη διευκρινίζοντας αν εννοούν τον κ. Παπανδρέου, η τον κ. Καρατζαφέρη. Δεν υπάρχουν ομοιότητες θα μας πείτε, παρά μόνο διαφορές. Εμείς λέμε και τονίζουμε με στεντόρεια φωνή πως το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ ως παρατάξεις "πολυσυλλεκτικών" φωνών συγκλίνουν εκεί που φαίνεται πως διαφέρουν, κυρίως στο μεταναστευτικό (και αλλού λέμε εμείς), όπως στον αντικομμουνισμό, στην κοινωνική συναίνεση, στην αντιλαϊκή πολιτική, στα οικονομικά των κομμάτων, στη μαύρη και Γκαιμπελική προπαγάνδα και αλλού, διαφέρουν στην εικόνα και στις προθέσεις θα μας πείτε. Προφανώς, από άλλη αφετηρία ο ένας από άλλη ο άλλος, αν ήταν και η αφετηρία η ίδια θα ήταν μια παράταξη. Συγκλίνοντας όμως σε πολλά ζητήματα στρατηγικής σημασίας κανείς δεν μπορεί να προβλέψει του τι μπορεί να γίνει και στο μέλλον, πάντως όταν μιλάμε με κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε ιστορικά ζητήματα, είναι σαν ακούμε γνωστό στέλεχος του ΛΑΟΣ σε εκπομπή τηλεπωλήσεων.
Θα μας πείτε η προσπάθεια νομιμοποίησης ενός τμήματος των μεταναστών είναι και η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους δύο. Εμείς επιμένουμε πως δεν ήταν και δεν είναι μόνο η "μηδενική ανοχή" που κήρυξε εις βάρος τους ο Γ. Παπανδρέου αλλά και η ίδια η αντιμεταναστευτική πολιτική που απορρέει από την FRONTEX της Ε.Ε και να είστε σίγουροι(ες) πως αυτό θα διαφανεί και στην πορεία, πέραν του λαϊκισμού και της ευρωενωσιακής λαγνείας και των δυο. Μην είστε σίγουροι πως η χορήγηση ιθαγένειας στους μετανάστες πως θα λύσει τα προβλήματα τους, η πως θα τους εξισώσει προς τα πάνω. Ας μην ξεχνάμε η αδηφάγα και χαμηλού επιπέδου κοινωνική συνείδηση όπως έχει διαμορφωθεί ήδη από τις αρχές της δεκ' του '90 έχει στερεωθεί σε μεγάλο τμήμα του ντόπιου πληθυσμού και ίσως να αναπτυχθεί ακόμα μεγαλύτερη γκετοποίηση στο μέλλον, όχι μόνο από Έλληνες σε μετανάστες, αλλά και από μετανάστες σε μετανάστες και θα δείτε τι μέτρα θα ετοιμάσει η Ε.Ε γι αυτό.
Το άλλο τμήμα του τύπου, αυτού που εικονικά διαμαρτύρεται, στην ουσία παραθέτει το "ναι μεν αλλά", μετατρέποντας το "η παπάς παπάς, η ζευγάς ζευγάς" στο σε "και παπάς και ζευγάς". Η παραπληροφόρηση και ο αποπροσανατολισμός σε όλο τους το μεγαλείο, εδώ δεν υπάρχει ούτε το "Αριστοτελικό" αξίωμα της αρχής της μέσης και του τέλους. Χρησιμοποιούν το αντιθετικό (ως προς το αξίωμα του Αριστοτέλη) αξίωμα του κομμουνιστή Μπρεχτ για να χρυσώσουν το χάπι, να κάνουν αντικομμουνισμό "νομιμοποιημένα" με οτι αυτός συνεπάγεται. Το αξίωμα που λέει ότι όλα είναι σπονδυλωτά και λειτουργούν παράλληλα και ταυτόχρονα στο χρόνο και το ένα αλληλεπιδρά πάνω στο άλλο ανεξαρτήτως χρόνου και χώρου, δεν έχουν ούτε αρχή ούτε μέση ούτε τέλος, λειτουργούν ανεξάρτητα από την συνείδηση του υποκείμενου και διαλεκτικά, έχουν μορφή και περιεχόμενο και τρέχουν πότε με τη μορφή της συνέχειας και πότε με της ασυνέχειας.
Καλλιεργούν την τρομολαγνεία και μας λένε ότι οι Ευρωπαίοι μας "μάλωσαν", αλλά δεν μας λένε γιατί. Βάζουν τους Ευρωπαίους ελεγκτές στο απόσπασμα, αναπτύσσοντας από 'δω και από εκεί τη θεωρεία πως αυτοί φταίνε, λες και τα αστικά κόμματα είναι παναγίες.
Κατακεραυνώνουν τους Ευρωπαίους που ζητούν να κοπούν τα επιδόματα, αλλά δεν μας λένε γιατί και ποιος τα επέβαλε και γιατί. Όσοι τα "νομοθέτησαν" το έκαναν για να κρατάνε τους μισθούς στο επίπεδο της εποχής που μπήκαν αυτά, να μην γίνεται ποτέ καμία σοβαρή αύξηση και να μειώνεται ο το ποσό του μισθού σε περιόδους όπως αυτή. Όμως η καπιταλιστική κρίση δεν είναι αποτέλεσμα υπερκατανάλωσης και δεν φταίνε για αυτή οι εργάτες. Η σημερινή καπιταλιστική κρίση είναι αποτέλεσμα α) υπέρ παραγωγής, β)της υποκατανάλωσης(ως αποτέλεσμα όπως είχε αποδείξει στο Αντι-Ντίρινγκ ο Φ.Ένγκελς και γ) της υπέρ κερδοφορίας(που δεν μπορεί να στηρίξει το επόμενο κύκλο αναπαραγωγής της ίδιας της κερδοφορίας).
Τα νέα χαράτσια στις μεταβιβάσεις, μας λένε κάποιοι άλλοι κουνώντας επιδεικτικά το δάκτυλο τους πως θα είναι επώδυνα, παράνομα και θα κάτσουν την αγορά ακινήτων, όμως αυτό απορρέει από τη λευκή και πράσινη βίβλο που ενσωματώνεται στη συνθήκη του Μαάστριχτ. Δεν πάνε να δούνε αν εχρόμαστε όλοι εκείνες οι "αντιθετικές φωνές" που αναπτύσσονται τάχα μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Βαρεθήκαμε πια, εξάλλου μας θυμίζουν το παραμύθι της δεκ του '90 για το "καλό" ΠΑΣΟΚ που έγινε "κακό" όταν το "κακό" έγινε "καλό" και φτου και απ' την αρχή. Κουλουβάχατα δηλαδή, η "παλιά μας τέχνη κόσκινο" δηλαδή, σας την "φοράμε "χωρίς σάλιο" και εμείς περί άλλων τυρβάζουμε.
Σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και μια κατευθυνόμενη από τα ΜΜΕ και τα αστικά και μικροαστικά κόμματα τρομολαγνεία που προσπαθεί να εξαιρέσει τις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα από τις ευθύνες που και αυτ(ές)-ά έχουν. Μήπως όταν ψήφιζαν τη συνθήκη του Μάαστριχ, όταν αποδέχονταν το σύμφωνο σταθερότητας, όταν διάλεγαν "στρατόπεδο" δεν ήξεραν τι έκαναν; Προφανώς δεν ήξεραν πως ακόμα και το σύνταγμα παίζει συμβουλευτικό ρόλο, προφανώς δεν ήταν αυτοί ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, το 1997 που ψήφιζαν την είσοδο της Τσεχίας στο ΝΑΤΟ , όταν ο λαός της χώρας αυτής σε δημοψήφισμα ζητούσε να μην μπει. Δεν ήταν αυτοί που διέλυσαν στο κοινοβούλιο την Γιουγκοσλαβία με τα γνωστά αποτελέσματα; Δεν ήταν κάποιοι από αυτούς που κυβερνούν και κυβερνούσαν που στα συμβούλια υπουργών της Ε.Ε συναποφάσιζαν σε ότι αντιλαϊκό;
Φυσικά μένει και το σχέδιο Καλλικράτης που αφορά την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης της Τ.Α και την παραπέρα αντιλαϊκή τους στροφή, το οποίο περιμέναμε.
Ακόμα και αυτή η ονοματοποίηση του μας προβληματίζει γιατί ο Καλλικράτης μας παραπέμπει σε δυο ονόματα.
Αρχικά στο όνομα του ενός εκ των δυο αρχιτεκτόνων του Παρθενώνα( ο άλλος ήταν ο Ικτίνος) προσπαθώντας να εξομοιώσουν το κάλος με τους "κάλους" του συστήματος της αγοράς και το άλλο είναι το όνομα ενός ιστορικού χωριού των Σφακίων που οι επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις ήταν κανόνας, προσπαθώντας οι κυβενώντες να εξομοιώσουν αυτό το υπέροχο χωρίο με το σχέδιο "Καλιγούλας", (όπως πολύ εύστοχα το χαρακτήρισε η Γ.Γ της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε γιατί τέτοιο είναι) και να το παρουσιάσουν ως τάχα επαναστατικό σχέδιο.
Η περήφανη και μακρινή καταγωγή των προγόνων μας από τον Καλλικράτη Σφακίων, αυτού του ανυπότακτου χωριού που ξεκινούσαν εξεγέρσεις και επαναστάσεις από τον 11ο έως και τον 19ο αιώνα, που άλλες πνίγονταν στο αίμα και άλλες έδιναν καθεστώς ήμι-αυτονομίας στην περιοχή σε περιόδους κατοχής της Κρήτης από Ενετούς, Οθωμανούς κλπ, που το έκαψαν ολοσχερώς οι Ναζί, μόνο τα νεύρα μας και το στομάχι μας προκαλεί όταν η κυβέρνηση κάνει συνώνυμα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια και την περηφάνεια ενός ανυπότακτου χωριού, μόνο και μόνο για να τα εξωραϊσει στα μάτια και στην κοιν. συνείδηση του κόσμου.
Σε μια χώρα που η αστική της τάξη δεν είναι εθνική, αλλά σε ενδιάμεση εξαρτημένη θέση(ο απόλυτος υπηρέτης των μονοπωλίων), που ο παρασιτισμός είναι ο κανόνας, η "κεφαλαιοποίηση" των κερδών της γίνεται από παντού και πάντα, πότε από τα ταμεία των ασφαλισμένων [με το μηδενικό επιτόκιο που έδιναν, όταν με τα δικά τους μέτρα και σταθμά ήταν στο 25-35% (το επιτόκιο καταθέσεων σε προθεσμιακές καταθέσεις)], πότε από το χρηματιστήριο, πότε από τα θαλασσοδάνεια, πότε από τις επιχορηγήσεις για την φυγή κεφαλαίων στα Βαλκάνια παίζοντας το ρόλο του μικροϊμπεριαλιστή σε μια περιοχή που μπορεί με την κρίση να διπλασίασε τα κεφάλαια της αλλά υποβάθμισε την θέση της, αλλά ως ακόμα μεγαλύτερος υπηρέτης των μονοπωλίων στην περιοχή.
Φυσικά εμείς προσωπικά ουδέποτε ενδιαφερθήκαμε να γίνουν "σοβαροί καπιταλιστές" και ούτε μας αφορούσαν τα κέρδη τους, εξάλλου πάντα ενάντια σε αυτά ήμασταν, όπως και στην συναίνεση που προσπαθούν να επιβάλλουν, ούτε φυσικά να πληρώσουν οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι τη δική τους κρίση, η την κρίση των μονοπωλίων για τα οποία εργάζονται πιστά οι εν λόγω "αστοί".
Φυσικά στην χώρα που η "νικήτρια" αστική τάξη δεν ξεκίνησε με επαναστατικά χαρακτηριστικά, αλλά ήταν α)το εκπολιτισμένο(αστικοποιημένο) τμήμα των ήμι-φεουδαρχικών καταλοίπων, του τμήματος που εκφράζονταν από τους Κοτζαμπάσηδες(αρματολούς) κατά τον πρώτο εμφύλιο αυτό του 1823-1824 και β) 1824 -1825 από τους εξαρτημένους από τους Άγγλους Υδραίους μεταπράτες εφοπλιστές.
Εκείνη η πάντα εξαρτημένη "τάξη" των ντόπιων και ξένων κατακτητών(εφόσον υπήρχε και το αντίστοιχο αντίτιμο), ήταν ο μόνιμος κυνηγός των κλεφτών από καταβολής νέο-ελληνικού κράτους, έτσι και το 1946-1949(του ΔΣΕ της γνήσιας συνέχειας των κλεφτών-ανταρτών και πραγματικών παλικαριών δηλαδή του ίδιου του λαού).
Σε αυτή τη χώρα, που η άρχουσα τάξη ήταν πάντα εξαρτημένη στο πολύ μεγάλο κεφάλαιο, στην"ιερή συμμαχία", στην Αντάντ, στο ΝΑΤΟ, στους Αμερικάνους(στρατιοτικοπολιτικά), στην Ε.Ε(οικονομικοπολιστικά), ήταν πάντα ο πραγματικός εφιάλτης για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη της χώρας.
Αυτός ο κοινωνικοπολιτικός συνεργάτης και μόνιμος εκπρόσωπος του μονοπωλιακού κεφαλαίου(στον 20ο και 21ο αιώνα στην χώρα), δηλαδή αυτός ο διπλά εκμεταλλευτικός και επιθετικός μηχανισμός εις βάρος του λαού, δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει για μονομερείς ευθύνες των αφεντικών του προσπαθώντας να βγάλει την ουρά του απέξω, για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.
Μαζί με τα μονοπώλια κερδίζουν και τα εγχώρια αρπακτικά. Μαζί με την Ε.Ε συναποφασίζει και το πολιτικό προσωπικό του ΣΕΒ, της ΕΕΤ, της ΕΕΕ κλπ, δηλαδή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ούτε παράλαβε ΧΑΟΣ, (μια χαρά κερδίζανε οι εισηγμένες το 2009), ούτε οι ελεγκτές της Ε.Ε θα τους τραβήξουν το αυτί, στο πρόγραμμα τους ήταν το επερχόμενο άνευ όρων ξεζούμιζα που επιβάλετε στα λαϊκά στρώματα.
Δεν είναι κουλουβάχατα(άνω κάτω) η χώρα επειδή οι φτωχομεσαίοι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους.
Κουλουβάχατα είναι η τσέπη της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και η κυβέρνηση αυτή, όπως και η προηγούμενη, σαν καλός εκπρόσωπος της τάξης που από το 1985 επέλεξε να υπηρετεί θα αποστραγγίσει ότι έχει απομείνει από τις τσέπες της φτωχολογιάς, για αυτό είναι μονόδρομος ο αγώνας.
Ράδιο Κολλεκτίβα
