Περί ολοκληρωτισμού. (Με αφορμή το τελευαταίο post του σ/φου Rizobraker)

Ας μας συγχωρέσει ο καλός μας σύντροφος Rizobraker να επεκτείνουμε το θέμα που προέκυψε σε post(εμείς τα ονομάζουμε άρθρα) γνωστού τηλεοπτικού δημοσιογράφου της κρατικής τηλεόρασης.
Το άρθρο αυτό το είχαμε υπόψη μας μιας και διαβάζουμε στο sync(του οποίου είμαστε συνδρομητές)ότι ανεβαίνει.
Τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο τον είχαμε σε μια σχετική εκτίμηση με την έννοια του ότι είναι πολύ χαμηλού προφίλ, πράγμα που τον κάνει εξαιρετικά συμπαθή.
Ωστόσο διαβάζοντας την ανάρτηση του για του συνέδριο του ΚΚΕ μείναμε έκπληκτοι απ' το πόσο εύκολα βαφτίζει ως δική του γνώμη όλα όσα έχουν αναδημοσιευτεί σε ένα μεγάλο μέρος του αστικού τύπου και φυσικά τα αναμασούσε και η ΕΡΤ από τον Ιανουάριο του 2008 στην οποία είναι εργαζόμενος δημοσιογράφος εδώ και χρόνια.
Ότι λιβανίζεται εδώ και ένα χρόνο (όλως τυχαίως) ως αποκλειστική πληροφορία για το τι μέλει γενέσθαι στον Περισσό απ' το σύνολο των "προοδευτικών" ΜΜΕ παρουσιάζεται ως "γνώμη" και μάλιστα ιδιωτική...
Μάλιστα, δεν θα πάμε παραπέρα και δε θα συνεχίσουμε την αναφορά μας στο άρθρο του. Εμείς με παιδική αφέλεια συνεχίζουμε να συμπαθούμε τον κ. αυτό που ομολογουμένως έχει τακτ και είναι προς τιμήν του.
Όμως όταν το τακτ αυτό παραμένει να είναι στα επίπεδα της "εικονικής ευγένειας", δεν είναι τακτ είναι επιστημονική μεθοδολογία παραπλάνησης, ρωτήστε τον οποιοδήποτε επικοινωνιολόγο και θα σας το αποκαλύψει.
Όλοι οι χαρακτηρισμοί που εκτοξεύει κατά του ΚΚΕ ξεπερνούν τα όρια της αγένειας για το σύνολο των συνέδρων του ΚΚΕ, που εκπροσωπούν κοντά 1.000.000 κόσμο.
Κατά τα λεγόμενα του ούτε πρωτόγονοι, νοητικά καθυστερημένοι Νεάντερταλ, να είναι οι Κομμουνιστές της χώρας. Χωρίς να μπει στον κόπο(όχι μόνο αυτός) να διαβάσει τις ίδιες τις θέσεις και το κλείσιμο του συνεδρίου, βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα, τότε πως εμείς να μην είμαστε εξαιρετικά φειδωλοί με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την γνώμη του;
Αν και πολύ αμφιβάλουμε ότι είναι δική του και όχι κατευθυνόμενη απ' τους μεγαλοκαναλάρχες, εξάλλου το ιδεολογικό αντίΚΚΕ οπλοστάσιο είναι το ίδιο και απαράλλακτο.
Δε θα δώσουμε καμία απάντηση στον "εκλεκτό" αυτό κύριο που μας έκανε την τιμή να ασχοληθεί "με μας τους πρωτόγονους και τους άχρηστους κοινωνικά ΚΚΕδες που μολύνουμε την Ευρωπαϊκή αισθητική και συνείδηση και αποτελούμε ντροπή για τη χώρα αυτή" εξάλλου απάντηση έδωσε ο καλός μας σύντροφος rizobraker και οι σχολιαστές του.
Απλά θα σταθούμε σε μια φράση του έγκριτου δημοσιολόγου που την πετάει συνεχώς και η φράση αυτή (η ίδια ακριβώς), είναι τμήμα της Βρετανικής προπαγάνδας για την εξίσωση του Φασισμού με τον Μπολσεβικισμό(όπως ονόμαζαν τον σοσιαλισμό) το 1925.
Τον όρο ολοκληρωτισμός που κατά κόρον χρησιμοποίησε ο κ. Δούκας, είναι ένας όρος που δεν έχει καμία κοινωνιολογική αξία. Είναι ένα εφεύρημα της Χάνα Άρεντ στην δεύτερη δεκαετία του αιώνα που μας πέρασε συγκεκριμένα το 1923. Να πούμε πως στις κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες υπάρχουν στοιχεία που αναδείχνουν τι σύστημα είναι αυτό που εξετάζεται κάθε φορά, ποια είναι τα κριτήρια που δίνουν σε κάθε σύστημα τον αντίστοιχο επιστημονικό κοινωνικοπολιτικό όρο.
Με τον"πολιτικό" όρο ολοκληρωτισμός (στο μέλλον θα έχουμε ειδικό άρθρο γι' αυτόν), η Χ. Άρεντ αποκαλούσε τα σκληρά "αντιδημοκρατικά" καθεστώτα που καταπίεζαν τη βούληση του ανθρώπου και κατ' επέκταση την ελευθερία του(αυτό ειδικά δε στέκει επουδενεί, άλλο βούληση, άλλο ελευθερία). Φυσικά δε μιλάμε για το τι σημαίνουν αυτοί οι δυο όροι στην επιστήμη του Μαρξισμού Λενινισμού, αλλά με τις αστικές επιστημονικές προσεγγίσεις επ' αυτών των όρων.
Ακόμα και να συνέβαινε ετούτο, δηλαδή να συμβαδίζουν αυτοί οι όροι και τα κοινωνικά συστήματα να κρίνονταν μόνο απ' το λειτουργικό τους σύστημα, δηλαδή την πολιτειακή ορολογία(πουθενά, καμία πολιτική και κοινωνική επιστήμη δεν κρίνει κανένα σύστημα έτσι) ακόμα και έτσι να ήταν (που δεν είναι), πάλι ο όρος ολοκληρωτισμός είναι ανύπαρκτος.
Και θα ήταν ανύπαρκτος, γιατί έχει σημασία του τι είδους κράτος είναι το ένα και τι το άλλο.
Να πούμε ακόμα πως και στην ποιο επιθετική - αντιλαϊκή μορφή του φασισμού(τον εθνικοσοσιαλισμό), οι καθοδηγητές του δεν απαγόρευαν ακόμα και στους κομμουνιστές να είναι κομμουνιστές και να υπάρχουν αρκεί να μην είναι οργανωμένοι. Αυτό ήταν που τους έκαιγε τελικά. Να μην είναι οργανωμένοι γιατί τότε άρχιζαν τα "όργανα" δηλαδή τα πογκρόμ και οι εκτελέσεις.
Να πούμε επίσης ότι ο φασισμός ήταν δημιούργημα του μεγάλου κεφαλαίου, στηρίζοντας τους μικροαστούς ως τάξη. Ο φασισμός στήριξε τα συνθήματα των μικροαστών, τους καλούσε να παλέψουν εξίσου προλετάριους και αστική τάξη, αλλά αν είναι να διαλέξουν με ποιανού το μέρος θα πάνε στην κρίσιμη στιγμή(της ήττας), είναι πάντα και μόνο με το μεγάλο κεφάλαιο(μήπως αυτό θυμίζει σοσιαλδημοκρατία και όχι σοσιαλισμό);
Ο σοσιαλισμός είναι η εργατική δημοκρατία που ο καθένας ανάλογα με τις ικανότητες του παράγει στον καθένα ανάλογα με την εργασία του ενώ τα μέσα παραγωγής είναι λαϊκή περιουσία. Αυτά είναι βασικά και οργανικά στοιχεία του κάθε κοινωνικοπολιτικού συστήματος, άρα πως δυο άσχετα και αντιθετικά συστήματα βαφτίζονται ολοκληρωτικά και παρουσιάζονται ως ίδια;
Κλείνοντας να πούμε πως εφόσον ο ολοκληρωτισμός είναι υπαρκτό κοινωνικό πολιτικό σύστημα, ποιες είναι οι κοινωνικές τάξεις που τον απαρτίζουν, πως πραγματοποιούνται οι εμπορικές συναλλαγές και ποια τάξη κατέχει τα μέσα παραγωγής, δηλαδή ποια κοινωνική τάξη έχει στα χέρια της την εξουσία, πως και με ποιο τρόπο λειτουργεί η βάση και το εποικοδόμημα;

Επειδή για όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει ίχνος απάντησης και καμία σοβαρή κοινωνιολογική σχολή δεν αναγνωρίζει τον ολοκληρωτισμό ως σύστημα, καλό θα ήταν εφόσον κάποιοι δημοσιολογούν αναφέροντας κάτι που εν τη γενέσει του δεν υπάρχει(γιατί απ' την ίδια του τη γέννεση είναι κλινικά νεκρό), πριν γράψουν ότι και να είναι αυτό, να προσπαθήσουν να δούνε αν ισχύει και μετά να εξομοιώνουν άσχετα μεταξύ τους πράγματα.

Ράδιο Κολλεκτίβα 27/2/2009

Μετέπειτα ΥΓ* Για το φίλο της "ανένταχτης αριστεράς" που μας έστειλε μέιλ σήμερα Σάββατο 28/2/2009 για το παραπάνω άρθρο που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 27/2/2009 και ώρα 20:00(περίπου) να πούμε ότι:
1) Με βάση τις καταγεγραμμένες προσωπικές μαρτυρίες των σ/φων της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, έχουμε δεκάδες τέτοιες(κυρίως του μακαρίτη σ/φου Δ. Βλησίδη), του Λ. Ηλιάκη, αλλά και άλλων δεκάδων συντρόφων που φυλακίσθηκαν, κυνηγήθηκαν εκτοπίστηκαν σε τόπους εξορίας και σκληρών βασανιστηρίων, σε βιβλία που έχουν εκδόσει οι παραπάνω, αλλά και σε δεκάδες άλλες πηγές, υπάρχει αναφορά σε αυτό που γράψαμε και δεν είναι δική μας κουβέντα, αλλά όλων αυτών, αυτό: Οι κατακτητές Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι στην περίοδο της κατοχής ακόμα και στους κομμουνιστές δεν είχαν πρόβλημα να είναι κομμουνιστές και να υπάρχουν αρκεί να μην είναι οργανωμένοι. Αυτό ήταν που τους έκαιγε τελικά. Να μην είναι οργανωμένοι γιατί τότε άρχιζαν τα "όργανα" δηλαδή τα πογκρόμ και οι εκτελέσεις.
2)Η απάντηση δεν έγινε και δε δόθηκε με αυστηρά μαρξιστική μεθοδολογία(σχεδόν καθόλου), αλλά καθαρά με αστικού τύπου μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Αυτός ήταν ό λόγος που χρησιμοποιήσαμε (την κοινωνιολογία) και με βάση τις αστικές κοινωνιολογικές σχολές,(η κοινωνιολογία στο Μαρξισμό δεν υπάρχει γιατί αντικαθίσταται ως γνωστόν απ' τον ιστορικό υλισμό).

Ράδιο Κολλεκτίβα 28/2/2009