Κάτι γλυκανάλατοι ρόκερς που ευτυχώς ποτέ δε μας άρεσαν όχι μόνο για το έργο τους,(που σε ποιότητα και δημοσιότητα δεν διέφερε και πολύ από το έργο της Μαντόνα), αλλά και για την τάχατες πολιτικοποιημένη - "αντιπολεμική" δράση τους, προχτές παραβρέθηκαν στις προεόρτιες εκδηλώσεις για την ορκωμοσία του Ο Μπάμα.Κάτι τύποι σαν τον Μπρους Σπρίνγκστιν, τους U2(βασικά το Μπόνο γιατί οι άλλοι είναι γλάστρες), το Στίβι Γουόντερ, για την Μπιγιονσέ δε συζητάμε έτσι και αλλιώς γιατί αυτή είναι προϊόν της βιομηχανίας του θεάματος,(όχι ότι οι άλλοι τρεις δεν είναι, αλλά ξεκίνησαν αλλιώς), συμμετείχαν στο show της ορκωμοσίας του νέου "πλανητάρχη", μη λαμβάνοντας υπόψη τη βούληση του για νέους πολέμους επικεντρωμένους όχι στο Ιράκ, αλλά στο Αφγανιστάν και αλλού, ούτε φυσικά για το ρόλο του σαν άλλο "Πόντιο Πιλάτο" ο οποίος "νίπτει τας χείρας" για τις σφαγές στη Παλαιστίνη.
Κάτι γλυκανάλατα παλληκάρια σαν τα παραπάνω ουδέποτε μας συγκίνησαν, όχι μόνο γιατί αποτελούσαν τους κύριους εκφραστές του ροκ και της soul του γλυκού νερού, αλλά γιατί στη πραγματικότητα αυτό που ουσιαστικά πραγματοποιούσαν ήταν ανέκαθεν ένα δεκανίκι στον ιμπεριαλισμό, που θα σωθεί εκ των έσω, δηλαδή ανούσιες παράτες για γενικευμένο αποπροσανατολισμό.
Ξέρουμε και πιστεύουμε πως η μουσική και το τραγούδι δε μπορεί να δημιουργήσει επαναστάσεις, η έστω επαναστατικές συνθήκες μιας και απέχει παρασάγγας από τις νομοτέλειες της πολιτικής οικονομίας, ωστόσο μπορεί να διαφωτίσει για το ρόλο του καπιταλισμού...
Ανέκαθεν όπως και στη δεκ' του '60 που για μας επίσης, μουσικά ήταν μια μέτρια δεκαετία(εντελώς προσωπική γνώμη), όταν το τραγούδι αμφισβήτησης αποτέλεσε άλλοθι μαζί με την ψυχεδέλεια και το ροκ τύπου Woodstock το οποίο ανέκαθεν καλλώπιζε το σύστημα.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι "αμφισβητίες" της δεκ' του '60 αποτέλεσαν τους μετέπειτα Yappis, που ήταν οι βασικοί υποστηρικτές του "οράματος" της Wall Street. Ήταν οι ίδιοι που στήριζαν όλες τις θεωρίες της "μαύρης αντίδρασης" όπως οι φιλοσοφίες του Underground και οι θεωρίες της μεταφυσικής Ανατολής....
Δε λέμε ότι είναι ίδιο το ροκ των 60ς με τους μετέχοντες στα προεόρτια πάρτι για τον Μπάρακ Ο Μπάμα, ωστόσο όλοι μαζί εκφράζουν το ροκ της Αμφισβήτησης, δηλαδή του γλυκού νερού.
Ραδιο Κολλεκτίβα
