the 1st multinational Chania's web design & development center   simply& dedicated web Hosting    istoschSHOP, Τα πάντα από βιβλία & νέα τεχνολογία...

Μισθώστε Διαφημιστική Προβολή στο istoschPORTAL

διαδικτυακά μαθήματα Αγγλικών

istoschBOOKSTORE «Το Κορίτσι που καθρεφτιζόταν στο νερό»: της Αιμιλίας Πλατή (Νέα Κυκλοφορία)
Βουρλάκης Νίκος, Πύργος Ψιλονέρου Χανιά. Τα πάντα για την Οικοδομή σας.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με ένα Μετανάστη

Χτες το απόγευμα στη παραλία παρότι πήγαμε λίγο αργά, λόγω ενός παλιμπαιδισμού και μιας "λατρείας" (στο ποδόσφαιρο όποια και να είναι αυτή )που μας διακατέχει, πιάσαμε κουβέντα με τον Αλβανό μετανάστη που εργάζονταν στις "ξαπλώστρες", όταν ήρθε για την είσπραξη.
Μόλις πήγαμε να βγάλουμε τα χρήματα για να πληρώσουμε, κάθισε τη δίπλα ξαπλώστρα και μας είπε ευγενικά να μη μπούμε στο κόπο να πληρώσουμε.
Ήταν και κάπως φυσικό μίας και είχε φτάσει 19:00 και σε λίγη ώρα σουρούπωνε.
Μ' αυτά και μ' αυτά πιάσαμε τη κουβέντα. "Σε ξέρω" μας λέει, και "λογικό" του λέμε εμείς και πως να μην είναι λογικό Χειμώνα-Καλοκαίρι κολυμπάμε εδώ πέρα. Δεν είναι αυτό μας λέει, "ε τι άλλο να είναι" ρωτάμε με παιδική αφέλεια εμείς. Απ' τις πορείες μας λέει..."και εμείς πως δε σε έχουμε δει" ρωτάμε ξανά με τη ίδια αφέλεια; Εγώ μας λέει "πήγαινα με τα παιδιά απ' το στέκι μεταναστών", "μα εκεί δεν πολύ πάνε ομοεθνείς σας" του απαντάμε πάλι με παιδική αφέλεια. Να "ξέρεις ότι εργάζομαι με πολλούς Σύριους και Αιγύπτιους" μας λέει και συνέχισε το μονόλογο-διάλογο του χωρίς να το διακόψουμε, "με τα παιδιά κάνουμε πολύ παρέα, σπάνιο γεγονός αλλά έχουμε καλή σχέση. Έχουμε γραφτεί και στο σωματείο των οικοδόμων" μας είπε και πριν συνεχίσει το διακόπτουμε..."Μα καλά το σωματείο των οικοδόμων δεν έχει σχέση με το στέκι μεταναστών" του ξαναλέμε με αφέλεια εμείς. "Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες " μας είπε και συνέχισε να λέει χωρίς να το διακόψουμε αυτή τη φορά, "τα παιδιά είχαν πάει αρχικά στο στέκι γιατί τους πούλαγαν προστασία απ' το ρατσισμό κάποιοι, αλλά εγώ ποτέ, απλά τους ακολουθούσα" μας ξαναείπε και συνέχισε. "Τα πράγματα έγιναν απλά μόλις τους είπα να γραφτούμε στο σωματείο όταν στην οικοδομή που εργαζόμασταν όταν ήρθε το σωματείο και μας είπε να απεργήσουμε και εμείς άλλο που δε θέλαμε", μάλιστα, μονολογίσαμε εμείς και συνέχισε, "εμείς είμαστε εργάτες και παίρνουμε 3,60 που λέτε εσείς στην Ελλάδα", γνωστό του ξαναλέμε εμείς, αλλά τι ήταν να το πούμε αυτό γιατί φούσκωσε απ' τον εκνευρισμό του;
"Τίποτα δε ξέρετε εσείς μου λέει", γιατί ρωτάμε με αφέλεια για πολλοστή φορά; "Γιατί ρε φίλε μόλις τα παιδιά μπήκαν στο σωματείο κατάλαβαν ότι είχαν στήριγμα και πως στα στέκια μεταναστών είναι κάτι πλουσιόπαιδα Έλληνες και νομίζουν πως μας υπερασπίζονται παίζοντας το διεθνιστές επειδή μας φέρνουν μερικά κασόνια μπύρες και κλαρίνα, τουμπελέκια και μας μαθαίνουν τη γλώσσα", εδώ εμείς ρωτήσαμε όχι με αφέλεια αλλά με πονηριά, ρίξαμε άδεια για να πάρουμε γεμάτη... "δηλαδή(λέμε εμείς) δεν είναι σημαντικά όλα αυτά και ειδικά η εκμάθηση της γλώσσας";
Η απάντηση που πήραμε μας κόλλησε στο τοίχο αλλά ως γεγονότα τα γνωρίζαμε γιατί ξέρουμε τι σημαίνει "συνασπισμένος" εξάλλου αυτοί καθοδηγούν αυτά του είδους τα στέκια...
"Μα καλά (μας λέει) αυτά τα πλουσιόπαιδα τι σχέση έχουν με μας, αυτά περνούν την ώρα τους παίζοντας με το πόνο μας. Εκεί πουλάνε αντιρατσισμό, αλλά αν κάτσεις λίγο μαζί τους σε χώνουν σε δουλειές και σε πληρώνουν με ποτά και εκδηλώσεις. Αυτοί έχουν λύσει το πρόβλημα τους και στο τέλος του μήνα θα κάνουν αντιρατσιστικό Φεστιβάλ για να κοκορεύονται και να καλύπτουν τις ενοχές τους", μάλιστα λέμε εμείς και συνέχισε, "εμείς φίλε δε θέλουμε μουσικές και σινεμά και βιβλίο απ' το τόπο μας, τα ξέρουμε καλύτερα από αυτά τα πλουσιόπαιδα. Ότι θέλουμε να ακούσουμε και να δούμε το βλέπουμε και το ακούμε στα σπίτια μας. Εμείς θέλουμε να σταθεί κάποιος δίπλα μας στη δουλειά μας και στην εκμετάλλευση που μας κάνουν και αυτό το κάνουν μόνο τα σωματεία που ελέγχετε εσείς", ποιοι είμαστε εμείς ξαναρωτάμε με κουτοπονηριά για να ξαναπάρουμε απάντηση. "Καλά δε ξέρετε πως είστε με το ΚΚΕ, εδώ εμείς το ξέρουμε και δε το ξέρετε εσείς;" μας ισοπέδωσε ο τύπος και συνέχισε:"Να ξέρεις ότι πολλοί εκεί στο στέκι είναι και εργοδότες μας και μας έχουν κάνει τη ζωή κόλαση."
Ο διάλογος συνεχίστηκε μέχρι που άρχισε να πέφτει το πέπλο της νύχτας και να πηγαινοέρχεται το σοβιετικής κατασκευής MIL-MI 26 να φορτώνει νερό απ' τη θάλασσα για να σβήσει τις πυρκαγιές στα ορεινά του νομού. Φυσικά και γι αυτό κάτι μα είπε και μας τελείωσε,"το βλέπεις αυτό που σβήνει τις πυρκαγιές που δικοί σας τις βάζουν;" λέμε αμήχανα ναι..."Σοβιετικό (μας λέει) είναι", όχι Ρώσικο το ρωτάμε εμείς;"ποιο Ρώσικο (μας λέει) φίλε, τώρα καπιταλισμός εκεί, σκατά και εδώ σκατά και εκεί"...
Κάπως έτσι έκλεισε ο διάλογος πήραμε το ποδήλατο και επιστρέψαμε με ένα χαμόγελο στο στόμα τη στιγμή που ετοιμάζουν "τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ" τους, τα συμπεράσματα δικά σας...

Ράδιο Κολλεκτίβα

«Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια»: Ένα παιδικό παραμύθι» της Αιμιλίας Πλατή