Κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Όταν τα έλεγε το ΚΚΕ, κάποιοι γελούσαν επιδεικτικά.

Πολύ πριν βγει η ΝΔ και πολύ πριν την ολοκλήρωση των ολυμπιακών έργων, απ’ τη δεκαετία του 90, το ΚΚΕ φώναζε και προειδοποιούσε με στεντόρεια φωνή για τη γενικευμένη προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης Αργίας.
Ο ιμπεριαλισμός δηλαδή ο καπιταλισμός στο ανώτερο του στάδιο έχει την ιδιότητα να λειτουργεί ως αρπακτικό χωρίς καμία περιστροφή, κανένα ίχνος αιδούς, καμία ενοχή και 100% συνειδητά.
Οι εργατική τάξη και ειδικά τα μικρομεσαία στρώματα όσες διαφωνίες και αν έχουν σε ζητήματα ιδεολογικού επιπέδου με το ΚΚΕ, έχουν χρέος πρώτα και πριν απ’ όλα στον ίδιο τους τον εαυτό να καταλάβουν πως ότι λέει το ΚΚΕ δε το λέει για να περάσει την ώρα του και πολύ περισσότερο να φέρει τη καταστροφή.
Όλοι οι παραπάνω έχουν χρέος να καταλάβουν ότι η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, δεν βρίσκεται απλά προ των πυλών, δηλαδή σε επίπεδο συζητήσεων κλπ, αλλά έχει προχωρήσει με τη μορφή της σαλαμοποίησης και έχει εξελιχθεί σε προπαγανδιστικά επιχειρήματα.
Ήδη απ’ τη δεκαετία του ’90, και κάτω απ’ τη πίεση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, τότε το ΚΚΕ όχι απλά φώναζε, αλλά έβαζε το ζήτημα «υπό των τύπο των ήλων» προειδοποιώντας για τα χειρότερα.
Τότε το ζήτημα έμπαινε με αφορμή τις Τουριστικές περιοχές, «χτες» (το 2005 δηλαδή), μπήκε ξανά με αφορμή τη σωτηρία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και το άλλοθι της αντοχής τους μέσα στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας με τα μεγαλοκαταστήματα.
Σήμερα το ζήτημα επανέρχεται πάλι απαλά, με διαλόγους και άλλου είδους διαόλους, προσφέροντας «βούτυρο στο ψωμί» στα μεγάλα καταστημάτα, με αφορμή την ακρίβεια και το επιχείρημα «της ευκολίας της έρευνας της αγοράς».
Σε αυτού του είδους τα χοντροκομμένα παραμύθια ευθύνες έχουν όλοι πλην ΚΚΕ. Ευθύνες έχουν και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι λεγόμενες «Καταναλωτικές Οργανώσεις» που έχει δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ σε όλη την Ελλάδα καλλιεργώντας αντιλήψεις (με αφετηρία και πάνω στα πρότυπα των ΗΠΑ) του είδους, «η έρευνα της αγοράς», «το δίκαιο των καταναλωτών», τα διάφορα «σαμποτάζ σε διάφορα είδη» κοκ, με αποτέλεσμα να χρυσώνεται το χάπι με αυτού του είδους της βλακείες γιατί περί τέτοιων πρόκειται.
Ανεξάρτητα του ότι και των δύο παραπάνω η πολιτική σκέψη πατάει πάνω σε πολλαπλές βάρκες(άλλα ψηφίζουν και άλλα λένε στο κόσμο) και μόνο που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία στρώματα σε καταναλωτές και μη, σα να μην έχουν σχέση με την εκμεταλλευτική φύση της παραγωγής, κατ’ εμάς πραγματοποιούν μια εξόχως σχεδιασμένη απάτη του τύπου διαιρεί και βασίλευε.
Οι καταναλωτές πρώτα και πριν απ’ όλα ανήκουν στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και έχουν χρέος, πρώτα και πριν απ’ όλα να δουν τον εαυτό τους ταξικά διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερους μισθούς ταυτόχρονα με τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Όλα τα άλλα είναι «μ’ άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», για να κάνει το κεφάλαιο τη δουλειά του και αντί για «έρευνες αγοράς» και άλλες τέτοιες μπαρούφες, οι εργαζόμενοι επιβάλετε να διεκδικήσουν κατώτερους μισθούς στα 1400€ 5μερο, 7ώρο, 35ωρο δωρεάν δημόσια υγεία και παιδεία κοκ.
Όσο για τους μικροεπαγγελματίες να διεκδικήσουν μια σειρά από μέτρα όπως η κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, η μείωση των εισφορών στον ΟΑΕΕ, κατώτερο μισθό σε όλους τους εργαζόμενους 1400 Ευρώ, στους συνταξιούχους 1150. Να ενταχθούν στη ΔΗ.Κ.ΕΒΕ και μαζί με το ΠΑΜΕ και τη Π.Α.ΣΥ να διεκδικήσουν λαϊκή εξουσία και οικονομία γιατί άλλος δρόμος δεν υπάρχει.


Γιάννης Κ.