EURO 2008-«Η Η ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ.»
Τώρα πια δεν υπάρχει η Σοβιετική Ένωση, η χώρα που η ομάδα της δίδαξε το "ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο" σε όλο τον κόσμο.
Απ’ το δυτικό κόσμο μόνο η Αργεντινοί και οι «ιπτάμενοι Ολλανδοί» το είχαν καταλάβει και το αντέγραψαν. Ειδικά οι δεύτεροι απ’ τις αρχές της δεκ του ’70, με τη μεγάλη ομάδα του AJAX και της εθνικής Ολλανδίας το προσάρμοσαν στα μέτρα τους, παρουσιάζοντας το ως δικό τους. Μετά έπεσαν στην αφάνεια για 10 χρόνια επιστρέφοντας το 1988 στο τότε EURO όπου βρήκαν μπροστά τους ξανά στο τελικό την επίσης μεγάλη ΕΣΣΔ του μεγάλου Β.Λαμπανόβσκι την οποία είχαν «αποκλείσει» δύο χρόνια νωρίτερα οι FIFA-UEFA και η διαιτησία στο τότε μουντιάλ, με τα 2 οφσάιντ γκολ του Βελγίου και το καθαρό δικό της ακυρωθέν.
Το 2004 ήταν ένα ανεκδιήγητο EURO, για ομάδες σκοπιμότητας και «υπεραξίας» του ταλέντου του όποιου αντιπάλου το οποίο κεφαλοποιούνταν με τρομοκρατικές μέθοδες αντάξιες της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Ομάδες του δίωξε, κλώτσα εκτός φάσης , εκνεύρισε τον αντίπαλο και κάνε ότι μπορείς για να επιδείξεις την αταλαντοσσύνη σου, είχαν στα γονίδια τους τη βαθιά συστημική φιλοσοφία, πού «ήθελε παίχτες απόλυτης εξειδίκευσης», καλά «εργονομικά στημένους» στη θέση τους, που όταν ήταν μακριά απ’ αυτή, επιδείκνυαν μηδενική φαντασία, τεχνική υπό του μηδενός και γενικός μια ολοκληρωτική αταλαντοσσύνη, φέτος διαψεύστηκαν και ευτυχώς….
Ήταν φανερό πως για τη νίκη κάνουμε τα πάντα, και η νίκη αυτή θα προέλθει μέσα στα πλαίσια του αμερικανόπνευστου “physical game”, το οποίο παραθέτει τη δύναμη απέναντι στο κάλος και τη φαντασία, άλλο ένα ακόμη φιλοσοφικό όπλο του συστήματος και γι' αυτό, όπως το είχαμε προβλέψει σε ραδιοφωνική εκπομπή μας το Μάιο του 2004, λέγοντας τα εξής παρακάτω έτσι και έγινε. «Αυτό το Euro δε θα το δούμε καν, μιας και δεν υπάρχουν μεγάλες ομάδες, δυο σπουδαίες ομάδες είναι όλες κι όλες (και όχι μεγάλες κι αυτές ), η Ρωσία και η Τσεχία , ίσως και μερικοί σπουδαίοι αλλά ξεζουμισμένοι απ τους συλλόγους τους παίχτες, όπως ο Ζιντάν, γι' αυτό μη σας κάνει καμία εντύπωση αν το πάρει και η εθνική μας»
Φυσικά σήμερα τα πράγματα σε επίπεδο τεχνικής έχουν αλλάξει προσανατολισμό γιατί τα εισιτήρια είχαν πάρει τη κατιούσα ,όχι γιατί έχει αλλάξει το σύστημα, και η καπιταλιστικοποιημένη Ρωσία βγάζει τα κάστανα απ' τη φωτιά σέρνοντας πάλι πρώτη το χορό με το "ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο", όπως το έκανε και το 1964-66, στη τότε βαλτωμένη ποδοσφαιρική Ευρώπη η ΕΣΣΔ, με τη μεγάλη ομάδα του Νέτο και του Λεβ Γιασίν, η οποία έγινε πιστό αντίγραφο απ’ τους τότε Ολλανδούς.
Φυσικά άλλη η κατεύθυνση τότε και άλλη σήμερα. Τότε υπήρχε ο σοσιαλισμός, ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός, η άσκηση για τη καλή υγεία-ψυχαγωγία, την ανάπτυξη της συλλογικής συνείδησης, της φαντασίας και της αυτοπειθαρχίας, της ολοκληρωμένης προσωπικότητας εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, δεδομένα που συμπυκνωνόταν στη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου, του επιστήμονα,του εργαζόμενου και όχι στους «άρτους και τα θεάματα» και ούτε φυσικά στη λογική του πρωταθλητισμού.
Κάποια από αυτά τα στοιχεία αντέγραψε η τότε Ολλανδία και σε άλλη κατεύθυνση, ήταν τα ακίνδυνα για το καπιταλισμό στοιχεία της ταχύτητας και του θεάματος με βάση όχι τον αθλητισμό, αλλά το πρωταθλητισμό, τις ακαδημίες και όχι το Μαζικό λαϊκό αθλητισμό υψηλού επιπέδου, και παρήγαγαν ένα πλαστό μόνο στα τεχνικά μέρη αντίγραφο του Σοβιετικού ποδοσφαίρου, που και ο Hiding και ο Advocad θαυμάζουν και το επέστρεψαν ξανά στη χώρα που γεννήθηκε, αλλά πλέον δεν είναι σοσιαλιστική.
Η Ρωσία μετά από χρόνια είδε πως μπορεί να εκμεταλλευτεί το Σοβιετικό παρελθόν της σε όλα τα τεχνικά επίπεδα και να τα αξιοποιήσει σε άλλη κατεύθυνση καπιταλιστική, παράγοντας άρτους και θεάματα και εξάγοντας αθλητικό κεφάλαιο στους συλλόγους του εξωτερικού με παίχτες που βλέπουν πιά το ποδόσφαιρο ως επαγγελματική διέξοδο.
Απ’ αυτή την άποψη η Ρωσία είναι το μεγάλο φαβορί για τη κατάκτηση του τίτλου
στις 29/6/2008. Όσο γι' αυτό πού έγινε χτες, ήταν ένα νομοτελιακό αποτέλεσμα και μόνο εντύπωση δε μας έκανε. Η ήττα της Ολλανδίας απ’ τη καπιταλιστική Ρωσία, ήταν η νίκη του δασκάλου απέναντι στο καλύτερο του μαθητή.
Γιάννης Κ.
