ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Είναι πράγματι κατά της Ευρωσυνθήκης;
Παρά τη δημοσιότητα που γνωρίζει το τελευταίο διάστημα η Ευρωσυνθήκη, κυρίως μετά την απόρριψή της από τον ιρλανδικό λαό, το αντιδραστικό αντιλαϊκό της περιεχόμενο κρατιέται εφτασφράγιστο μυστικό απ' όσους έχουν συμφέρον να μη γίνει κτήμα του λαού, την ευρωενωσιακή πλουτοκρατία, τους πολιτικούς της εκπροσώπους και τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς της. Η ελληνική Βουλή με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την επικύρωσε. Με τις ψήφους της ΝΔ απορρίφτηκε και το αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, που καιρό τώρα ζητά το ΚΚΕ, σηκώνοντας μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης του λαού για τους λόγους που καθιστούν αναγκαίο ένα λαϊκό, ενιαίο «ΟΧΙ» στην Ευρωσυνθήκη και την ΕΕ.
Για τους πολιτικούς εκφραστές του κεφαλαίου, η αποδοχή της Ευρωσυνθήκης ήταν δεδομένη. Οπως δεδομένη ήταν η απόρριψή της από το ΚΚΕ, απ' τη σκοπιά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Δεν ήταν, όμως, εξίσου ξεκάθαρα τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη στάση του Συνασπισμού. Εγκλωβισμένος στις αντιφάσεις που αναπαράγει η οπορτουνιστική του φύση, αναγκάστηκε μπρος στο προφανές και πρωτοφανές σε αγριότητα για τους λαούς περιεχόμενό της να δηλώνει πως την απορρίπτει. Μια άρνηση όμως με ...αστερίσκους και υποσημειώσεις, που τελικά επισκιάζεται και αναιρείται απ' το στεντόρειο «ΝΑΙ» του Συνασπισμού στον εμπνευστή της Ευρωσυνθήκης, την ΕΕ.
Αυτοαποκαλύπτονται
Είναι, τελικά, ο Συνασπισμός κατά της Ευρωσυνθήκης; Ας απαντήσει ο ίδιος ο Συνασπισμός:
«... χαιρετίζει θερμά την υπογραφή της Συνθήκης της Λισαβόνας και καλεί τα κράτη - μέλη να την επικυρώσουν, καθώς θα καθιστά δεσμευτικό τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αναγκαίο συμπλήρωμα της στρατηγικής της ΕΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας...», πρόκειται για ένα απόσπασμα ενός απαράδεκτου ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου για την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας» που εγκρίθηκε στις 12/12/2007. Ψηφίστηκε απ' τον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη.
Είχε προηγηθεί ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στις 11/7/2007. Παραθέτουμε την παράγραφο 8: «Χαιρετίζει παρά ταύτα το γεγονός ότι η εντολή (σ.σ. εννοεί την εντολή της Συνόδου Κορυφής του Ιούνη 2007 προς τη Διακυβερνητική Διάσκεψη που επεξεργάστηκε τη νέα Ευρωσυνθήκη) διασφαλίζει πολλά από τα ουσιαστικά στοιχεία της Συνταγματικής Συνθήκης, κυρίως την ενιαία νομική προσωπικότητα της Ενωσης και την κατάργηση της δομής των πυλώνων, την επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας στο Συμβούλιο και τη συναπόφαση από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, τα στοιχεία της συμμετοχικής δημοκρατίας, το νομικά δεσμευτικό καθεστώς του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, την ενίσχυση της συνοχής της εξωτερικής δράσης της Ενωσης και την ισορροπία των θεσμικών οργάνων εν συνόλω».
Το ψήφισμα αυτό που χαιρετίζει τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωσυνθήκης εγκρίθηκε με τις ψήφους όλων των ευρωπαϊκών αστικών κομμάτων. Σ' αυτές προστέθηκαν δέκα ψήφοι από την Ομάδα της Αριστεράς GUE. Μέσα σ' αυτές τις 10 ψήφους ήταν και αυτή του ευρωβουλευτή του Συνασπισμού.
Παραμονή της συζήτησης στη Βουλή της Ευρωσυνθήκης, στις 10 Ιούνη, ο Αλ. Αλαβάνος δηλώνει σε συνέντευξη Τύπου: «Η τοποθέτησή μας δε μένει στο όχι, έχει θετικό πρόσημο κι εκεί κυρίως ρίχνουμε το βάρος, ζητώντας μια εναλλακτική Ευρώπη»!
Κατά την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή στις 11/6/2008 για την Ευρωσυνθήκη, 4 μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ προτίμησαν την αποχή, καθώς δεν ήθελαν να την καταψηφίσουν... Ενας εξ αυτών δήλωσε δύο μέρες μετά («Αυγή» 13/6): «Θεωρούσα ότι είναι κακό να ψηφίσω όχι και απαράδεκτο να ψηφίσω ναι, οπότε απείχα. Αν μπορούσα να ψηφίσω επιμέρους θα ψήφιζα όχι κατά 70% και ναι κατά 20-25%»! Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζει καταρχήν θετικές και μάλιστα αρκετές πλευρές στην Ευρωσυνθήκη. Παρότι τέτοιες θετικές πλευρές για τους λαούς δεν υπάρχουν σ' αυτό το κείμενο, αναρωτιέται εύλογα κανείς: Ο βουλευτής ενός κόμματος που θέλει να λέγεται «αριστερό» και που ισχυρίζεται ότι υπάρχει για να εκφράζει λαϊκούς ανθρώπους, θα έπρεπε ή όχι να καταψηφίσει μια συνθήκη που θα περιελάμβανε έστω και ένα αντιλαϊκό - αντιδραστικό μέτρο; Πολύ περισσότερο που κατά τους δικούς του υπολογισμούς 7 στα 10 μέτρα της Ευρωσυνθήκης έχουν αρνητικό χαρακτήρα. Πόσο «αριστερή» είναι αυτή η θέση και στάση;
Χαμένοι στη μετάφραση...
Ισως δε θυμούνται πολλοί το πώς υποδέχτηκε ο Συνασπισμός την ετυμηγορία των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας, όταν αυτοί μέσω δημοψηφισμάτων απέρριπταν το «ευρωσύνταγμα». Τοποθέτησε το «Οχι» τους στην προκρούστεια κλίνη και το έφερε στα μέτρα του, μεταφράζοντάς το σαν «ναι» στην ΕΕ, «αποστειρώνοντάς» το από κάθε «μικρόβιο» αμφισβήτησής της (Αλ. Αλαβάνος: «Το γαλλικό "όχι", το "όχι" της Αριστεράς στη Γαλλία, δεν είναι ένα "όχι" στο εγχείρημα της Ενωμένης Ευρώπης»).
Το ίδιο έπραξε και τώρα. Μετά το δημοψήφισμα στην Ιρλανδία ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας δήλωσε: «Δείχνει (σ.σ. το αποτέλεσμα) ότι το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης ή θα είναι δημοκρατικό και κοινωνικό ή δε θα υπάρχει». Εν ολίγοις, ο Αλ. Τσίπρας υπεραμύνθηκε της αναγκαιότητας ύπαρξης του ιμπεριαλιστικού ευρωενωσιακού κέντρου, προσφέροντας υπηρεσίες σε όσους εργάζονται να μην αναπτυχθεί ένα κίνημα που θα το αμφισβητεί. Ενα κίνημα του οποίου η οργάνωση και ανάπτυξη μπορεί να υποστηριχτεί απ' το «ΟΧΙ» του ιρλανδικού λαού. Ομως ο ΣΥΝ σ' αυτό το «ΟΧΙ» επιφυλάσσει άλλο ρόλο, στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Την ώρα λοιπόν που με το ιρλανδικό «ΟΧΙ» στο χέρι κάθε συνεπής δύναμη που νοιάζεται ειλικρινά για το παρόν και το μέλλον του λαού και του τόπου, θα εργαζόνταν για να απορριφθεί κι απ' τον ελληνικό λαό η Ευρωσυνθήκη και η μήτρα που τη γέννησε, η ΕΕ, ο Συνασπισμός ανασκουμπώθηκε κι έπιασε δουλειά, για να εξασφαλίσει στο μέτρο των δυνάμεών του πως δε θα καρπίσει σπόρος αμφισβήτησης της ΕΕ στις λαϊκές συνειδήσεις. Δήλωνε στη Βουλή ο Φ. Κουβέλης το βράδυ της περασμένης Τρίτης στη συζήτηση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος: «Να φύγει η Ελλάδα από την ΕΕ; Να πάει πού; Οταν τα μεγάλα ολοκληρώματα είναι εκείνα που διαμορφώνουν δυνατότητες για δημοκρατικούς αγώνες προς προοδευτικές κατευθύνσεις»! Τα κεφάλια μέσα, μη διανοηθείτε να αμφισβητήσετε την ΕΕ, ήταν επί της ουσίας το μήνυμα του Φ. Κουβέλη. Ιστορία μου, αμαρτία μου.
Στην ίδια συζήτηση, ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος δήλωσε «η Ιρλανδία σήμερα έχει την καλύτερη δυνατότητα διαπραγμάτευσης», μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, δυνατότητα που κατά τη γνώμη του η κυβέρνηση στερεί από τη χώρα απορρίπτοντας το αίτημα για διεξαγωγή και εδώ δημοψηφίσματος. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν ο ιρλανδικός λαός αυτό έκανε... Εξουσιοδότησε την κυβέρνησή του να διαπραγματευτεί! Αν αυτό δε συνιστά διαστρέβλωση, «απονεύρωση» του ιρλανδικού «ΟΧΙ» τότε τι συνιστά; Ακόμα κι αν πράγματι ενισχύεται η διαπραγματευτική θέση μιας κυβέρνησης χώρας - μέλους της ΕΕ, ποιων τα συμφέροντα εκφράζει αυτή, υπέρ ποιου θα διαπραγματευτεί και θα ασκήσει την ισχύ της; Υπέρ του λαού;
Με την αστική νομιμότητα
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απεύχεται την αμφισβήτηση απ' τους λαούς της ΕΕ. Εκφραση του φόβου απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ήταν και η προειδοποίηση που απηύθυνε ο Αλ. Αλαβάνος στην κυβέρνηση: «Αυτές είναι οι αντιλαϊκές πολιτικές που βλέπει ο λαός και φοβάται και φεύγει», έμμεση προτροπή να κάνουν κάτι για να τον κρατήσουν εσαεί «μαντρωμένο» στη λυκοσυμμαχία. Οσο για τη «μομφή» που εξαπέλυσε πως με την κύρωση της Ευρωσυνθήκης «νομιμοποιούμε το παράνομο, τη μη αναγνώριση του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία» δεν έχουμε παρά να επισημάνουμε κάτι το αυτονόητο, πως το νόμιμο και το παράνομο στον καπιταλισμό είναι έννοιες πολύ σχετικές. Για τον ευρωενωσιακό καπιταλισμό που προσκυνά ο ΣΥΝ παράνομο είναι ό,τι στέκεται εμπόδιο στα κέρδη του.
Η ψηφίδα που έλειπε για να ολοκληρωθεί το ψηφιδωτό της «αγίας οικογενείας» της ΕΕ που φιλοτεχνεί ο ΣΥΝ, τοποθετήθηκε από την Μαρίκα Φραγκάκη, μέλος της ΚΠΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Δήλωσε στις 14/6/2008, με αφορμή το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία, πως το ηχηρό «ΟΧΙ» του ιρλανδικού λαού στην Ευρωσυνθήκη «απορρίπτει τα όποια μέτρα εκδημοκρατισμού της Ενωσης που παραχωρεί η Συνθήκη, ως ανεπαρκή σε σχέση με τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων πολιτών». Αυτή ήταν ολόκληρη η δήλωσή της! Σε ελεύθερη μετάφραση, ο ΣΥΝ μάς πληροφορεί τους καχύποπτους που άλλα έχουμε καταλάβει, ότι η Ευρωσυνθήκη όλο κι όλο μερικά μέτρα εκδημοκρατισμού της ΕΕ περιλαμβάνει, τα οποία είναι ανεπαρκή και γι' αυτό την απέρριψε ο ιρλανδικός λαός! Καλή, δηλαδή, αλλά λίγη!
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
