
Και οι δύο ανέπτυξαν επαρκώς τη θεωρία των ευρύτερων συναινέσεων στα ζητήματα που αφορούν το σύμφωνο σταθερότητας, τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και την άρνηση στην επανεκλογή Μπαρόζο, ενώ συνέκλιναν στην κριτική τους έναντι των κυβερνητικών χειρισμών στην οικονομία.
Συμπέρασμα, σιγά που δε θα έκαναν όλα τα παραπάνω, εδώ "ο κόσμος το 'χει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι", πως εδώ μιλάμε για ένα έρωτα μεγάλο που τον διαπερνάει η λογική της διαχείρισης, ειδικά τώρα που η ανάγκη τους για "μικροβελτιώσεις" εκ των έσω, είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.
Όπως και να 'χει το πράγμα, όσο κι αν προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο, οι δύο τους θέλουν να μπουν τα δαχτυλίδια όσο πιο γρήγορα γίνεται, περιμένοντας και τους οικολόγους στη γωνία, κάνοντας όλοι μαζί το πάρτι του οπορτουνισμού, κάτι σαν το παζάρι του Σαββάτου.
Ράδιο Κολλεκτίβα