the 1st multinational Chania's web design & development center   simply& dedicated web Hosting    istoschSHOP, Τα πάντα από βιβλία & νέα τεχνολογία...

Μισθώστε Διαφημιστική Προβολή στο istoschPORTAL

διαδικτυακά μαθήματα Αγγλικών

istoschBOOKSTORE «Το Κορίτσι που καθρεφτιζόταν στο νερό»: της Αιμιλίας Πλατή (Νέα Κυκλοφορία)
Βουρλάκης Νίκος, Πύργος Ψιλονέρου Χανιά. Τα πάντα για την Οικοδομή σας.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Σοφοκλής Βενιζέλος (του Λευτέρη Ηλιάκη)

Σοφοκλής Βενιζέλος

Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ήταν δευτερότοκος γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Φοίτησε δημοτικό, Εληνικό και Γυμνάσιο στα Χανιά και σε ιδιωτικό στο εκπαιδευτήριο «Κοραής» στο Ηράκλειο. Μπήκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1914, όταν ο πατέρας του ήταν πρωθυπουργός. Ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πυροβολικού και στο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο Μακεδονικό Μέτωπο. Εκλέχτηκε για πρώτη φορά το 1920 βουλευτής Χανίων, όταν απέτυχε ο πατέρας του στην Αθήνα και ηττήθηκε το κόμμα των Φιλελευθέρων. Ύστερα από την ήττα των Φιλελευθέρων ακολούθησε τον πατέρα του στο εξωτερικό, όπου εγκαταστάθηκε και παρέμεινε επί πολλά χρόνια, μετά τον πλούσιο γάμο του με την Κατερίνα Ζερβουδάκη.
Εκλέχτηκε βουλευτής στις εκλογές του 1936 και αναδείχθηκε σε συνέχεια στη διοίκηση του κόμματος των Φιλελευθέρων. Τη σταδιοδρομία του την εγκαινίασε με δήλωσή του σε αμερικάνικη εφημερίδα ενάντια στο σύμφωνο Φιλελευθέρων Παλλαϊκού Μετώπου που θα μπορούσε να αποτρέψει τις προσπάθειες για την εγκαθίδρυση της μεταξικής δικτατορίας. Αντίθετα βοήθησε με το ηθικό κύρος του την κίνηση συνταγματικής εκτροπής και άρχισε διαπραγματεύσεις με βασικούς παράγοντες της δικτατορίας ακόμα και με τον ίδιο το Μεταξά.
Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Εμ. Τσουδερού, που εγκαταστάθηκε στο Κάιρο διόρισε τον Σοφοκλή Βενιζέλο στρατιωτικό ακόλουθο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον. Με άδεια της αμερικανικής κυβέρνησης αναχώρησε από τις ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή και στις 7 του Μάη του 1943 διορίστηκε υπουργός Ναυτικών και Αεροπορίας της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης. Μετά την απελευθέρωση και όσο ζούσε ο Θεμιστοκλής Σοφούλης θα είναι υπαρχηγός ή συναρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων Και αργότερα ηγέτης του ή ηγέτης μικρότερων φιλελευθεριζόντων Κομμάτων που είχαν απομείνει.
Σαν υπαρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων ο Σ. Βενιζέλος δεν έκανε τίποτα για τη ματαίωση της επέκτασης στην Κρήτη του Εμφυλίου πολέμου αντίθετα οι βενιζελικοί βουλευτές στα Χανιά πρωτοστάτησαν στην απόκρουση των προτάσεων του ΕΑΜ αλλά και των άλλων δημοκρατικών οργανώσεων για την αποφυγή του αδελφοκτόνου σπαραγμού και στον τόπο μας.
Σύμφωνα με πληροφορίες που είχε το Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού Ν. Χανίων το συγκρότημα Λαμπράκη υποστήριζε την συγκρότηση μεραρχίας Κρητών εθελοντών το 1948, όπου θα εκκαθάριζε τη χώρα από το Δ.Σ. από τη Θράκη μέχρι το Ακρωτήρι του Ταινάρου. Και η απόφαση για τη συγκρότηση της Μεραρχίας θα ανακοινώνονταν στο μνημόσυνο του Ελευθερίου Βενιζέλου στις 18 του Μάρτη 1948. Για το σκοπό οργανώθηκε πομπή από τους πρεσβευτές στην Αθήνα των ΗΠΑ, Αγγλίας και Γαλλίας κι από άλλους παράγοντες υποστηρικτές του Βενιζέλου. Η συνοδεία που ξεκίνησε πανηγυρικά από το Λασήθι δέχτηκε απρόσμενα ένοπλη υποδοχή από ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού στη θέση Σπηλιάρα, ανάμεσα στα χωριά Μπαμπαλί το Χάνι και Νιό-Χωριό. Έτσι το μνημόσυνο έγινε σιωπηρά και χωρίς βέβαια με ανακοίνωση για συγκρότηση της μεραρχίας και το τραπέζι τελικά στους συμμετέχοντες έγινε στο πολεμικό πλοίο που είχε φέρει το Σοφούλη και που είχε αγκυροβολήσει έξω από τα Χανιά.
Στις 15 Δεκέμβρη του 1949 ο Ν. Πλαστήρας ανακοίνωσε την ίδρυση του κόμματος «Προοδευτικοί Φιλελεύθεροι» που εξόργισε το Βενιζέλο και για τη χρησιμοποίηση του τίτλου «Φιλελεύθεροι» αλλά και για τη συνεργασία του Πλαστήρα με τον Τσουδερό, που θεωρούσε τοπικό πολιτικό, αντίπαλο του στην Κρήτη.
Στις εκλογές στις 5 του Μάρτη 1950, οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου κέρδισαν 56 έδρες. Στις 22 του Μάρτη ο Βενιζέλος, ύστερα από τις συνηθισμένες του μανούβρες κατάφερε και σχημάτισε κυβέρνηση.
Στις 15 Απρίλη του ίδιου χρόνού οι Αμερικάνοι επέβαλαν στην ουσία το σχηματισμό νέας Κυβέρνησης με πρωθυπουργό το Ν. Πλαστήρα. Στις 17 Αυγούστου ενώ ο Πλαστήρας βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη, ο Βενιζέλος απέσυρε τους υπουργούς του από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα τη πτώση της. Μετά δυο μέρες σχηματίστηκε κυβέρνηση από το Βενιζέλο και στις 23 Αυγούστου συμπληρώθηκε με τον Γ. Παπανδρέου ως αντιπρόεδρο. Στις 13 Σεπτέμβρη παραιτήθηκε η κυβέρνηση Βενιζέλου Παπανδρέου και σχηματίστηκε πάλι κυβέρνηση Βενιζέλου σε συνεργασία λαϊκών και Παπανδρέου η οποία όμως παραιτήθηκε στις 2 του Νοέμβρη του 1950, ύστερα από ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλα που αποκαλύφθηκε σε βάρος προσωπικού και κομματικού φίλου του Κ. Τσαλδάρη. Σε συνέχεια σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση, η 5η μετά τις εκλογές του Μάρτη υπό το Σ. Βενιζέλο και αντιπρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου.
Στις 29 Οκτώβρη 1960 ο πρώην αρχηγός της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, ύστερα από περιοδεία του στην Ελλάδα ίδρυσε Κόμμα με την επωνυμία «Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας». Πολιτικοί κύκλοι της εποχής έκριναν ότι ο κυριότερος από τους συντελεστές που ενθάρρυνε το Διγενή Ακρίτα για δημιουργία κόμματος ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος με την προσδοκία δημιουργίας πολιτικού φαινομένου με στυλοβάτη το κόμμα των Φιλελευθέρων.
Κυριότερος συνέταιρος του Σ. Βενιζέλου ήταν ο Γ. Παπανδρέου που συνεργάζονταν φανερά αλλά στα κρυφά υπονόμευε ο ένας τον άλλο. Και στις 20 Ιούλη του 1936 επισημοποιήθηκε η από μακρού σοβούσα μεταξύ τους διάσταση. Ο Παπανδρέου κατηγόρησε το Βενιζέλο ότι «επρόδωσε τον κοινό αγώνα». Από την πλευρά του ο Σ. Βενιζέλος μιλώντας στην Πάτρα απάντησε: «Πριν εκστομίσει παρόμοια φράση ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να ενθυμηθεί ότι ολίγον προ των εκλογών του 1961 διεπραγματεύετο με την ΕΡΕ την από κοινού κάθοδο εις εκλογάς και την εν συνεχεία κυβερνητική συνεργασία».
Ο Σ. Βενιζέλος υπήρξε ένας συντηρητικός πολιτικός ακόμα και στα πλαίσια του καθεστώτος αστικής δημοκρατίας, αφού αλληθώριζε και σε φιλοδικτατορικές μορφές διακυβέρνησης της χώρας και συνεργάζονταν και με το λαϊκό κόμμα το πιο αντιδραστικό κόμμα εκείνης της περιόδου.

Λευτέρης Ηλιάκης

«Η γοργόνα με τα όμορφα πόδια»: Ένα παιδικό παραμύθι» της Αιμιλίας Πλατή