"Το είδαμε και το φωτογραφίσαμε, είναι ένας δυσεύρετος αχταρμάς ανάμεσα σε σοβαρά και εντελώς οπορτουνιστικά ρεύματα με συγγραφέα τον "πολυγραφότατο" Μ. Ανδρουλάκη", ένας αχταρμάς που προσπαθεί να γίνει κολυμβύθρα του Σιλωάμ για τους οπαδούς του οπρτουνισμού, μιας και σε αυτό το βιβλίο υπήρξαν και σοβαροί μελετητές του Μαρξισμού-Λενινσού ανακατεμένοι με στεγνούς σοσιαλδημοκράτες που δρούσαν ως ανατρεπτικά στελέχη μέσα στο ΚΚΣΕ και σήμερα κρατούν την παντιέρα του αντικομμουνισμού.
"Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1987 και αποτελεί μνημείο οπορτουνισμού και μεταφυσικής σκέψης από τον πρόλογο του κι όλας.
Η σχέση του με το Μαρξισμό είναι τέτοια, όσο η σχέση του Συνασπισμού με την συνέπεια σε λόγους και έργα μιας και πατάει σε δυο βάρκες....
Γενικά είναι μια πολύ καλή "μπροσούρα" που από μέσα της απορρέει η παράνοια και ο απύθμενος οπορτουνισμός. Δυστυχώς κάτι τέτοιοι σαν το "συγγραφέα" αυτής της "μπροσούρας", πάλευαν για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, μετατρέποντας το δράμα σε παρωδία για τους λαούς όλης της υφηλίου."
Οι λόγοι της έδοσης αυτής ήταν η σταθερή προώθηση του οπορτουνισμού και του θολώματος που αυτός προξενούσε όταν παρατείθονταν συνθετικά δίπλα σε πραγματικά Λενινιστικές αρχές. Πέραν των 200 σελίδων με συνεντεύξεις, που αποτελούσαν μνημείο οπορτουνιστικής σκέψης στους "οικονομιστές" του Κρεμλίνου, (δηλαδή αυτούς που διέλυσαν την ΕΣΣΔ), αρχικά ιδεολογικά και μετέπειτα πολιτικά και οικονομικά, είναι και οι καμιά δεκαριά σελίδες από τον πρόλογο του ίδιου του Μ. Ανδρουλάκη, που κάνει προσπάθεια ωραιοποίησης του τότε επερχόμενου "νέου" και ταυτόχρονα τόσο παλαιού δεξιού οπορτουνισμού, που για σημαία του είχε την μετέπειτα γκλάσνοστ και περεστρόικα.
ΥΓ*
Οι συνάδελφοι του στο σημερινό Σύριζα(απ' το ΣΥΝ) και τότε σύντροφοι του, έλεγαν ότι, "το βιβλίο αυτό αποτελεί μνημείο Μαρξιστικής σκέψης και ιδιοφυΐας, που μόνο ο Μίμης έχει"...
Σήμερα οι ίδιοι που τον είχαν ως πρότυπο τον βρίζουν, τέτοιοι οπορτούνιστες...
Με λίγα λόγια στο βιβλίο αυτό ανακάτεψε όλες τις νεομαρξιστικές(άσχετες με το μαρξισμό) θεωρίες, για να καταλήξει στο εξής, πως διαμέσου της Περεστρόικα το 2000 η ΕΣΣΔ, θα έχει φτάσει στην ολοκλήρωση του σοσιαλισμού, κάτι που θα γίνονταν νωρίτερα αν δεν υπήρχε ο Στάλιν...
